Arquidiocese de Lyon

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
(Redirecionado de Arcebispo de Lyon)
Arquidiocese de Lyon
Archidiœcesis Lugdunensis
Arquidiocese de Lyon
Cathédrale Primatiale Saint-Jean-Baptiste
Localização
País França
Território
Dioceses sufragâneas Chambéry–Saint-Jean-de Maurienne–Tarentaise
Annecy
Belley–Ars
Grenoble–Vienne
Saint-Etienne
Valence
Viviers
Estatísticas
Área 5 087 km²
Informação
Rito romano
Criação da diocese Século II
Elevação a arquidiocese Século III
Padroeiro Santo Irineu e São Potino
Governo da arquidiocese
Arcebispo Olivier de Germay
Bispo auxiliar Patrick Le Gal
Loïc Lagadec
Thierry Brac de la Perrière
Arcebispo emérito Philippe Xavier Ignace Barbarin
Jurisdição Arquidiocese Primaz Metropolitana
Outras informações
Página oficial http://lyon.catholique.fr/
dados em catholic-hierarchy.org

A Arquidiocese de Lyon (Archidiœcesis Lugdunensis) é uma arquidiocese da Igreja Católica situada em Lyon, na França. É fruto da elevação da diocese de Lyon, erigida no século II. Sua é a Cathédrale Primatiale Saint-Jean-Baptiste.

Possui 160 paróquias.

História[editar | editar código-fonte]

A Igreja de Lyon é a igreja mais antiga de França e, com exceção de Roma e Cartago, provavelmente, não há nenhuma outra igreja no Ocidente que pode se orgulhar de tão remota origem.[1]

Lugduno foi no século II uma rica cidade da Gália Céltica, com força comercial, econômica e administrativa. As descobertas arqueológicas e epigráficas testemunham que também era uma cidade cosmopolita, devido à presença de comunidades de sírios, gregos, egípcios, asiáticos, onde as diferentes religiões orientais conviviam tipicamente, como os de Mitra e Cibele.[2]

Neste contexto, era importante desenvolver uma comunidade cristã, ilustrado pelos chamados mártires de Lyon no ano 177, como é descrito por Eusébio de Cesareia em sua História Eclesiástica.[3] A história contada por Eusébio, centrada em uma carta escrita por cristãos de Lyon, também informou que a comunidade foi organizada e estruturada na diocese, liderada pelo Bispo Fotino, venerado como um santo já no Martirológio Romano.[4] Potino foi sucedido por Santo Irineu, cujo pensamento e escritos contribuíram para o desenvolvimento da teologia cristã ocidental, em particular no que diz respeito à sucessão apostólica.

No início do século IV, após o edito de Milão, o imperador Constantino I liberou a religião cristã. Lyon, antiga capital do ponto de vista administrativo da província romana da Gália Lugdunense Prima, tornou-se do ponto de vista eclesiástico sé metropolitana da mesma província. Inicialmente eram dioceses sufragâneas Autun e Langres; a estas logo se juntou a diocese de Chalon e mais tarde (século VI), Mâcon.

Há poucas notícias sobre a arquidiocese durante os séculos VII e VIII e é por causa da escassez de documentos relativos a este período é a criticidade do período histórico que viu o fim dos reinos merovíngios e o ataque dos sarracenos que trouxe morte e destruição (725). Somente com o estabelecimento da dinastia carolíngia o início do século IX, Lyon conseguiu recuperar e rejuvenescer, em grande parte graças ao trabalho dos arcebispos Leidrade e Agobarde. Leidrade, muito próximo de Carlos Magno até o ponto definido como humillimus servulus vester[5], e em várias ocasiões o imperador se esforçou para restaurar espiritualmente e moralmente sua diocese, além de pôr em prática um vasto projeto de material de reconstrução. Agobarde lutou acima de tudo para salvaguardar o patrimônio da Igreja contra as invasões dos leigos, um trabalho continuado por seu sucessor São Remígio I.[6] Leidrade e Agobarde também reorganizaram um scriptorium antigo e o estabelecimento de capítulos regulares. Lyon, na Idade Média, bem como a catedral, possuíam capítulos para as igrejas de Saint-Paul, Saint-Just, Saint-Nizier e Saint-Georges.

A diocese desenvolveu seu próprio rito litúrgico, o rito de Lyon, que já está atestado no século IX. Será progressivamente romanizado, mas irá existir até a reforma litúrgica de 1969.

Na segunda metade do século XI, o Papa Gregório VII concedeu ao arcebispo São Jubin e seus sucessores o título de primaz das Gálias, limitando a primazia das antigas províncias da Gália Lugdunense, ou seja, Rouen, Sens e Tours.[7] Entre os séculos XI e XII, os arcebispos de Lyon também tiveram controle quase completo sobre a cidade e o território circundante, exercendo ao mesmo tempo o judiciário e a polícia.

No século XIII, ocorreram em Lyon dois concílios ecumênicos da Igreja Católica, na presença do Papa: o Primeiro Concílio de Lyon (junho-julho de 1245), convocado pelo Papa Inocêncio IV, com um processo sem precedentes privou o imperador Frederico II de todos os direitos imperiais e presentes, incluindo a da obediência de seus súditos, e foi solenemente deposto por perjúrio, apóstata e traidor; o Segundo Concílio de Lyon (maio-julho de 1274), convocado pelo Papa Gregório X, que marcou a união de curta duração entre a Igreja latina do Ocidente e grega do Oriente.

A Reforma Protestante chegou em Lyon em 1524, e cresceu principalmente em meados do século. A contra-ofensiva católica foi muito difícil, o que levou à participação de várias dezenas de protestantes; estas iniciativas, em vez de parar com o movimento religioso, ampliou-o ainda mais. A fase repressiva logo deixou o campo da pregação polemista, apoiada principalmente pelos jesuítas do Colégio da Santíssima Trindade, e em alguns sacerdotes, entre os quais se destacou Edmond Auger. A restauração católica foi concluída pelo arcebispo Pierre d'Epinac, homem rigoroso e sério, que reformou a administração da diocese com energia e exemplo.[8]

Entre as grandes figuras de santos Lyon período pós-tridentino é especialmente digno são Vincent de Paul, que era pastor em Châtillon, agora no departamento de Ain, naquela época parte da Arquidiocese, e que mais tarde fundou em Paris a congregação dos Padres Vicentinos.

Após a Concordata com a bula Qui Christi Domini do Papa Pio VII de 29 de novembro de 1801 a arquidiocese foi estendida para incluir as antigas Diocese de Belley e Diocese de Mâcon.

Em 6 de outubro de 1822 sob a bula Paternae Caritatis, o Papa Pio VII restaurou a diocese de Belley, desmembrando território da Arquidiocese de Lyon; ao mesmo tempo, foi designado para os arcebispos de Lyon o título da suprimida Arquidiocese de Vienne. A mesma bula define a nova província eclesiástica de Lyon composta da diocese de Autun, Langres, Dijon, Saint-Claude e Grenoble.

No século XIX, a arquidiocese deu a igreja vários santos, incluindo Antoine Chevrier, fundador do Instituto do Prado e que foi beatificado em 1986; Claudine Thevenets, fundador da religiosa ordem de Jesus e Maria, canonizado em 1993; Jean-Louis Bonnard, sacerdote missionário da Sociedade para as Missões Estrangeiras de Paris, mártir no Vietnã e canonizado em 1988; Jean-Pierre Neel, que também era um missionário do MEP, que morreu na China foi e canonizada em 2000. No século XIX, Lyon também viu o nascimento dos trabalhos mais importantes e significativos missionário leigo, o Oeuvre de la Propagation de la Foi, fundado por Pauline Marie Jaricot. Em 1875 foi fundada a Universidade Católica de Lyon.

Em 26 de dezembro de 1970, a Arquidiocese cedeu uma parte de seu território para o benefício da ereção da Diocese de Saint-Étienne. Ao mesmo tempo, o seu território foi ampliado com a incorporação de seis paróquias da diocese de Belley e 23 paróquias da diocese de Grenoble.[9]

Em 15 de dezembro de 2006, o título de arcebispo de Viena foi dado aos bispos de Grenoble.

Prelados[editar | editar código-fonte]

Nome Período Notas
Arcebispos
95º Olivier Jacques Marie de Germay de Cirfontaine 2020- Atual
94º Philippe Xavier Christian Ignace Marie Cardeal Barbarin 2002-2020 Arcebispo emérito
93º Louis-Marie Cardeal Billé 1998-2002
92º Jean Marie Julien Cardeal Balland 1995-1998
91º Albert Florent Augustin Cardeal Decourtray 1981-1994
90º Alexandre-Charles-Albert-Joseph Cardeal Renard 1967-1981
89º Jean-Marie Cardeal Villot 1965-1967 Nomeado Prefeito da Congregação para o Clero
88º Pierre-Paul-Marie Cardeal Gerlier 1937-1965
87º Louis-Joseph Cardeal Maurin 1916-1936
86º Hector-Irénée Cardeal Sévin 1912-1916
85º Pierre-Hector Cardeal Couillié 1893-1912
84º Joseph-Alfred Cardeal Foulon 1887-1893
83º Louis-Marie-Joseph-Eusèbe Cardeal Caverot 1876-1887
82º Jacques-Marie-Achille Ginoulhiac 1871-1875
81º Louis-Jacques-Maurice Cardeal de Bonald 1839-1870
80º Joseph Cardeal Fesch 1802-1836
79º Claude-François-Marie Primat 1798-1802 Arcebispo constitucional, não reconhecido pelo Papa.
78º Antoine-Adrien Lamourette 1791-1794 Arcebispo constitucional, não reconhecido pelo Papa.
77º Yves-Alexandre de Marbeuf 1788-1790
76º Antoine de Malvin de Montazet 1758-1788
75º Pierre-Paul Cardeal Guérin de Tencin 1740-1758
74º Charles-François de Châteauneuf de Rochebonne 1731-1740
73º François-Paul de Neuville de Villeroy 1715-1731
72º Claude de Saint-Georges 1693-1714
71º Camilie de Neufville de Villeroy 1653-1693
70º Alphonse Louis Cardeal de Plessis de Richelieu 1628-1653
69º Charles de Miron 1627-1628
68º Denys Simon de Marquemont 1612-1626
67º Claude de Bellievre 1604-1612
66º Albert de Bellievre 1600-1603
65º Pierre d'Espinac 1573-1599
64º Antoine d'Albon 1564-1573
63º François de Tournon 1551-1562
62º François de Rohan 1501-1536
61º André d'Espinay 1499-1500
60º Hugo de Talaru 1488-1499
59º Charles Cardeal de Bourbon 1447-1488
58º Geoffrey Vassali 1444-1446
57º Amadeu de Talaru 1415-1444
56º Filipe de Turey 1389-1415
55º Jean de Talaru 1375-1389
54º Charles d'Alençon 1365-1375
53º Guilherme II de Turey 1358-1365
52º Raimundo Saqueti 1356-1358
51º Henrique II de Villars 1342-1354
50º Guido III de Boulogne 1340-1342
49º Guilherme I de Sura 1333-1340
48º Pedro IV 1308-1332
47º Luís I de Villars 1301-1308
46º Henrique I de Villars 1296-1301
45º Beraldo de Gouth 1288-1294
44º Pedro III de Aosta 1287-?
43º Rodolfo II de La Tourette 1284-1287
42º Ademar de Rossilhão 1274-1282
41º Pedro II (Pierre Cardeal de Tarantaise) 1272-1273 Nomeado Bispo de óstia. Futuro Papa Inocêncio V
40º Filipe II 1246-1267
39º Aimerico de Rivers 1236-1246
38º Raul de Pinis (de La Roche-Aymon) 1235-1236
37º Rodolfo I ?
36º Guido II ?
35º Roberto de Auvérnia 1227-1233
34º Reinaldo II (Renaud de Forez) 1193-1226
33º João II (Jean de Bellesmes) 1181-1193
32º Guichardo 1165-1180
31º Drogo 1163-1165
30º Heráclio de Montboissier 1153-1163
29º Humberto II 1148-1152
28º Amadeu I 1142-1147
27º Falco 1139-1141
26º Pedro I 1131-1139
25º Reinaldo 1128-1129
24º Humbaldo 1118-1128
23º Gaucerano 1110-1118
22º João I ?
21º Hugo I 1085-1106
20º Gebuíno 1077-1085
19º Humberto I 1065-1076
18º Gaufredo I 1063-1065
17º Filipe I ?
16º Halinardo 1046-1050
15º Odulrico 1040-?
14º Burcardo II 979-1031
13º Amblardo II 956-978
12º Burcardo I 949-956
11º Amblardo de Thiers I ?
10º Guido I 928-948
Anquerico 926-?
Remígio II 920-?
Austério 906-915
Bernardo 905-?
Alúvalo 895-904
Aureliano 875-895
Remígio 852-875
Amolo 840-852
Agobardo 816-840
Arcebispo coadjutor
Jean-Marie Villot 1959-1965
Bispos
53º Agobardo 814-816 Elevado à Arcebispo
52º Ledrado 798-814
51º Ado 768-798
50º Madalberto 754-767
49º Fulcoado 717-744
48º Godino 693-715
47º Isaque ?
46º Lamberto 681-690
45º Genésio 678-?
44º Anemundo 650-?
43º Vivencíolo II 645-?
42º Gauderico 643-?
41º Teodorico 625-?
40º Tétrico ?
39º Delfino ?
38º Arígio 603-611
37º Secundino 602-603
36º Etério 586-602
35º Prisco 573-585
34º Nicétio 552-573
33º Sacerdos 545-551
32º Leôncio 542-544
31º Lupo 538-
30º Euquério II ?
29º Vivenciolo 517-?
28º Aubrino ?
27º Estêvão ?
26º Rústico 494-?
25º Lupicino 492-493
24º Africano ?
23º São Paciente 451-491
22º Verano ?
21º Barbarino ?
20º Euquério I 435-450
19º Desidério ?
18º Sicário ?
17º Elpídio ?
16º Antíoco ?
15º Martinho ?
14º Albino ?
13º Justo 374-381
12º Vero II ?
11º Tétrade ?
10º Máximo ?
Vócio 314-?
Ptolemeu ?
Júlio
Vero ?
Faustino ?
Hélio ?
Zacarias ?
Irineu 177-202
Potino 155-177
Bispos auxiliares
Thierry Brac de la Perrière 2023- Atual
Loïc Lagadec 2023- Atual
Emmanuel Marie Anne Alain Gobilliard 2016-2022 Nomeado Bispo de Digne
Patrick Le Gal 2009- Atual
Jean-Pierre Louis Roger Sylvain Batut 2008-2014 Nomeado Bispo de Blois
Thierry Marie Jacques Brac de la Perrière 2003-2011 Nomeado Bispo de Nevers
Hervé Jean Robert Giraud 2003-2007 Nomeado Bispo coadjutor de Soissons (-Laon-Saint-Quentin)
Jacques Maurice Faivre 1992-1997 Nomeado Bispo de Le Mans
Maurice Paul Delorme , Ist. del Prado 1975-1994
Paul Émile Joseph Bertrand 1975-1989 Nomeado Bispo de Mende
Louis Antoine Marie Boffet 1970-1975 Nomeado Bispo de Montpellier
Pierre Bertrand Chagué 1969-1975 Nomeado Bispo de Gap
Paul-Marie François Rousset, Ist. del Prado 1966-1971 Nomeado Bispo de Saint-Etienne
Gabriel-Marie-Joseph Matagrin 1964-1969 Nomeado Bispo de Grenoble
Marius-Félix-Antoine Maziers 1959-1966 Nomeado Arcebispo coadjutor de Bordeaux (-Bazas)
Claude Marie Joseph Dupuy 1955-1961 Nomeado Arcebispo de Albi (-Castres-Lavaur)
Alfred-Jean-Félix Ancel , Ist. del Prado 1947-1973
Etienne Bornet 1937-1958
Jean Delay 1928-1937 Nomeado Bispo de Marseille
Etienne Irénée Faugier 1922-1928
Hyacinthe-Jean Chassagnon 1917-1922 Nomeado Bispo de Autun (-Châlon-sur-Saône-Mâcon)
Jean-Marie Bourchany 1914-1924
Louis-Jean Dechelette 1906-1913 Nomeado Bispo de Evreux
Félix-Jules-Xavier Jourdan de la Passardière , C.O. 1885-1887 Nomeado Bispo auxiliar de Cartago
Odon Thibaudier 1875-1876 Nomeado Bispo de Soissons (-Laon)
Jean-Denis de Vienne 1775-1793
Jean-Baptiste-Marie Bron 1754-1774
Nicolas Navarre 1735-1753
Antoine Sicault 1711-1733
Robert Berthelot, O. Carm. 1601-1630
Jacques Maistret,O. Carm. 1574-1615
Jean Henry, O.F.M. Conv. 1558-1574
Jean Bastien, O.F.M. Obs. 1535-?
Jean Parisol, O.P. 1519-?
Guichard de Beysard (ou Lessart), O.S.A. 1496-1517
Étienne Chassaigné 1465-?
Administradores apostólicos
Michel Marie Jacques Dubost, C.I.M. 2019-2020
Jean-Gaston de Pins 1823-1839
Hipólito Cardeal d'Este 1562-1564 Segunda vez
Hipólito Cardeal d'Este 1539-1551
Jean Cardeal du Lorraine 1537-1539

Referências

  1. Gadille, op. cit., p. 11.
  2. Gadille, op. cit., p. 12.
  3. Livro V, capítulo 1. Cfr. texto em francês.
  4. Vetus Martyrologium Romanum em 2 de junho: Citação: Lugduni, in Gallia, sanctorum Martyrum Pothini Episcopi, Sancti Diaconi, Vetii epagathi, Maturi, Pontici, Biblidis, Attali, Alexandri et Blandinae, cum aliis multis; quorum fortia et iterata certamina, tempore Marci Aurelii Antonini et Lucii Veri, Ecclesiae Lugdunensis epistola, ad Ecclesias Asiae et Phrygiae scripta, recenset. In his sancta Blandina, sexu infirmior, corpore imbecillior, conditione dejectior, diuturniora et acerbiora certamina subiens, et fortis adhuc permanens, gladio jugulata, ceteros secuta est, quos hortabatur ad palmam.
  5. O menor e mais humilde servo; Gadille, p. 51.
  6. Gadille, p. 55.
  7. Rony, p. 427.
  8. Gadille, pp. 124-131.
  9. Cfr. no site do Musée du diocèse de Lyon.

Fontes[editar | editar código-fonte]