Johann Jacob Dillenius

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Johann Jacok Dillenius
Johann Jacob Dillenius
Johann Jacob Dillenius
Nome completo Johan Jacob Dillenius
Conhecido(a) por Botânica
Nascimento 22 de dezembro de 1684
Darmestádio,  Alemanha
Morte 2 de abril de 1747 (62 anos)
Oxford,  Inglaterra
Residência Oxford,  Inglaterra
Nacionalidade Alemanha Alemão/ Reino Unido Britânico
Ocupação Botânico

Johann Jakob Dillen ou Dillenius (Darmestádio, 22 de dezembro de 1684Oxford, 2 de abril de 1747) foi um botânico britânico nascido na Alemanha.[1]

Trabalho[editar | editar código-fonte]

Em Giessen, Dillenius escreveu artigos botânicos para o Ephemerides naturae curiosorum. Ele imprimiu, em 1719, sua flora dos arredores da universidade, um Catalogus plantarum sponte circa Gissam nascentium, que foi ilustrado com figuras desenhadas e gravadas por sua própria mão, e continha descrições de novas espécies.[1]

Em 1724 Dillenius publicada a terceira edição da Sinopse Methodica Stirpium Britannicarum de John Ray. Ele incorporou espécies de plantas descobertas por Samuel Brewer e trabalha com musgos por Adam Buddle.[2][3] Permaneceu uma referência padrão para os botânicos britânicos até o aparecimento de Species Plantarum de Carl Linnaeus em 1761.

Em 1732, ele publicou Hortus Elthamensis,[4] um catálogo das plantas raras que crescem em Eltham, Londres, na coleção do irmão mais novo de Sherard, James (1666-1738), que, após fazer fortuna como boticário, se dedicou a jardinagem e música. Para este trabalho, o próprio Dillenius executou 324 placas; foi descrito por Linnaeus, que passou um mês com ele em Oxford em 1736, e depois dedicou sua Critica Botanica a ele, como opus botanicum quo absolutius mundus non vidit, "uma obra botânica da qual o mundo não viu nenhuma mais confiável". Além disso, Linnaeus mais tarde nomearia um gênero de árvore tropical Dillenia em sua homenagem. [carece de fontes?]

Dillenius também foi o autor de uma história natural de musgos, Historia muscorum (1741), que também cobriu hepáticas e hornworts.[5] Ele agradeceu a ajuda que recebeu de George Charles Deering. Eles se conheceram no clube de botânicos de John Martyn e também estudaram fungos juntos.[6][7]

Publicações selecionadas[editar | editar código-fonte]


Referências[editar | editar código-fonte]

  1. a b One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Dillen, Johann Jakob". Encyclopædia Britannica. 8 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 272.
  2. Martin, John. "Brewer, Samuel". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/3366
  3. Browne, Janet. "Buddle, Adam". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/3883
  4. Dillenius, Johann Jakob (1732). Hortus Elthamensis, seu Plantarum rariorum, quas in horto suo Elthami in Cantio coluit ... Jacobus Sherard ... Guilielmi ... frater delineationes et descriptiones. London: Sumptibus auctoris.
  5. Hawksworth, David L. (26 de junho de 2003). The Changing Wildlife of Great Britain and Ireland (em inglês). [S.l.]: CRC Press 
  6. Allen, D. E. "Deering, George Charles". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/7419
  7. Mabberley, D. J. "Dillenius, Johann Jakob". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/7648

Bibliografia[editar | editar código-fonte]


Ícone de esboço Este artigo sobre uma pessoa é um esboço. Você pode ajudar a Wikipédia expandindo-o.