Batalha de Tessalônica (1014)

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
 Nota: Para outras batalhas no mesmo local, veja Batalha de Salonica.
Batalha de Tessalônica
Guerras bizantino-búlgaras
Data julho de 1014
Local Tessalônica, Grécia
Coordenadas 40° 39' N 22° 54' E
Desfecho Vitória bizantina
Beligerantes
Primeiro Império Búlgaro Império Búlgaro Império Bizantino Império Bizantino
Comandantes
Primeiro Império Búlgaro Nestoritsa Império Bizantino Teofilacto Botaniates
Forças
Desconhecida Desconhecida
Baixas
Desconhecidas Desconhecidas
Tessalônica está localizado em: Grécia
Tessalônica
Localização de Tessalônica no que é hoje a Grécia

A Batalha de Tessalônica (português brasileiro) ou Batalha de Salonica (português europeu) (em búlgaro: Битка при Солун) foi travada entre o Império Búlgaro e o Império Bizantino no verão de 1014 perto da cidade de Tessalônica na moderna Grécia. O exército búlgaro comandado por Nestoritsa foi derrotado pelos bizantinos liderados pelo governador de Tessalônica Teofilacto Botaniates e não conseguiu desviar a principal força bizantina que estava atacando a paliçada búlgara no passo entre os montes Belasitsa e Ograzhden.

Prelúdio[editar | editar código-fonte]

No verão de 1014, o imperador bizantino Basílio II iniciou a sua campanha anual contra a Bulgária. A partir da Trácia ocidental via Serres ele chegou até o vale do rio Strumeshnitsa, onde sua marcha foi interrompida por uma grossa paliçada guarnecida por um exército comandado pessoalmente pelo tsar Samuel[1]. Para distrair a atenção do inimigo, o imperador búlgaro enviou uma grande força comandada pelo general Nestoritsa para o sul para atacar a segunda maior cidade bizantina, Tessalônica[2].

A batalha[editar | editar código-fonte]

Dias depois, Nestoritsa chegou até o seu alvo. Nos campos a oeste da cidade[2] ou, de acordo com outros historiadores, perto do rio de Galik[1], ele foi confrontado por um forte exército liderado pelo governador (duque) de Tessalônica, Teofilacto Botaniates e seu filho Miguel. O filho do governador atacou os búlgaros, mas acabou cercado. Numa feroz batalha, os búlgaros sofreram pesadas perdas e tiveram que recuar sob a cobertura dos arqueiros. Um segundo ataque liderado por Miguel utilizando a cavalaria bizantina resultou na derrota completa dos búlgaros, que debandaram[3]. Os bizantinos conseguiram ainda capturar muitos prisioneiros[4]. Depois de garantir que Tessalônica estava segura, Botaniates marchou para o norte e se juntou ao exército de Basílio no monte Belasitsa[5].

No final daquele verão, Botaniates e seu exército foram derrotados nas gargantas ao sul de Estrúmica e ele acabou morto em combate espetado pela lança do filho de Samuel, Gabriel Radomir[4][6]. Nestoritsa, que sobreviveu, rendeu-se a Basílio II quatro anos depois, em 1018, depois que o imperador bizantino conseguiu tomar a capital da Bulgária, Ácrida (Ohrid)[7][8].

Referências

  1. a b Ангелов/Чолпанов, Българска военна история през средновековието (Х-ХV век), с. 55
  2. a b Николов, Централизъм и регионализъм в ранносредновековна България, с. 146
  3. Relato da batalha segundo o historiador bizantino Miguel Attaleiates, citado em detalhes em В. Златарски, История на българската държава през средните векове, том 1, част 2, с. 732-733 (с. 693-694 na versão eletrônica da edição de 1971).
  4. a b Подбрани извори за българската история, Том II: Българските държави и българите през средновековието, с. 66
  5. Пириватрич, Самуиловата държава, с. 136
  6. Пириватрич, Самуиловата държава, с. 137
  7. Пириватрич, Самуиловата държава, с. 143
  8. Подбрани извори за българската история, Том II: Българските държави и българите през средновековието, с. 69

Bibliografia[editar | editar código-fonte]

  • Златарски, Васил, История на българската държава през средните векове, том 1, част 2, Академично издателство "Марин Дринов", София 1994, ISBN 954-430-299-9
  • Ангелов, Димитър, и Борис Чолпанов, Българска военна история през средновековието (Х-ХV век), Издателство на Българската академия на науките, София 1994, ISBN 954-430-200-X
  • Николов, Георги, Централизъм и регионализъм в ранносредновековна България (края на VІІ - началото на ХІ в.), Академично издателство "Марин Дринов", София 2005, ISBN 954-430-787-7
  • Пириватрич, Сърджан, Самуиловата държава. Обхват и характер, Изд. група "АГАТА-А", София 2000, ISBN 954-540-020-X
  • Подбрани извори за българската история, Том II: Българските държави и българите през Средновековието, Изд. "ТАНГРА ТанНакРа ИК", София 2004, ISBN 954-9942-40-6