Blekinge

| ||||
---|---|---|---|---|
Província | ||||
Símbolos | ||||
| ||||
Localização | ||||
Região | Gotalândia | |||
Condado | Blekinge | |||
Características geográficas | ||||
População total (2018) | 159 684 hab. |
Blekinge ou Blecíngia é uma pequena província (landskap) no sudoeste da Suécia, situada na região da Gotalândia. Compõe 0,7% da área total do país, e segundo censo de 2018 havia 159 684 habitantes.[1] É limitada pela Esmolândia a norte, pelo mar Báltico a leste e sul e pela Escânia a oeste. Compreende inteiramente o atual condado da Blekinge.[2]
Tem belo arquipélago costeiro e é conhecida como "jardim da Suécia".[3][4] Não possui funções administrativas, nem significado político, mas aparece em variados contextos, como em nomes de museus,[5] escolas técnicas superiores[6] e hospitais.[7]
Índice
Etimologia e uso[editar | editar código-fonte]
O topônimo Blekinge deriva de Blek, um nome dinamarquês antigo à "baía com águas tranquilas" no sudoeste da província. Aparece pela primeira vez num texto inglês antigo do século IX como Blecingêg, e está registrado desde o século XII como Blegunc, Blekung, Bleking e Blekinge.[8][9] Em latim, aparece como Blekingia,[10] Blecingia,[11] Blecongia[12] e Blechingia.[13]
História[editar | editar código-fonte]
Blekinge é mencionada pela primeira vez no século IX pelo mercador e explorador Vulstano. Segundo ele, a região pertencia à esfera de influência dos Suíones. Terá sido cristianizada no século XI, estando então integrada na Arquidiocese de Hamburgo-Brema. Pertenceu à Dinamarca em boa maior parte da Idade Média, sendo incorporada na Suécia em 1658, com o Tratado de Rosquilda. Sob o Império Sueco, viveu período de grandeza, no qual foram fundadas as cidades de Carloscrona e Karlshamn. Desde então, perdeu sua proeminência.[14][15]
Geografia[editar | editar código-fonte]
Blekinge é cortada por três rios (Morrum, Ronneby e Lyckeby), que fluem da Esmolândia e deságuam no mar Báltico. Entre as várias ilhas do arquipélago de Blekinge, se destaca Sturkö. Suas principais cidades são Carloscrona (cidade naval), Karlshamn (porto), Ronneby (cidade termal), Solvesburgo e Olofström,[14][16][17][18] cujas populações, pelo censo de 2018, eram respectivamente 66 675, 32 330, 29 695, 17 468 e 13 516 pessoas.[19]
Património histórico, cultural e turístico[editar | editar código-fonte]
Blekinge é conhecida pela pesca do salmão no rio de Morrum, onde em 1992 foi pescado um peixe de 26 quilos. Há também o Museu de Karlshamn e o Museu Naval, Museu do Automóvel e o Porto Naval, todos em Carloscrona.[20]
Comunicações[editar | editar código-fonte]
Blekinge é atravessada pela E22, seguindo a orla costeira desde a Escânia até à Esmolândia. Três estradas nacionais (Rv 27, 28 e Rv 29) cortam-a paralelamente até chegarem à E22. Uma linha ferroviária, oriunda de Malmo, acompanha a E22 desde Solvesburgo até Carloscrona, onde outra linha inflete para norte em direção a Emmaboda, na Esmolândia. A 8 quilômetros de Ronneby, em Kallinge, fica o aeroporto de Ronneby. Entre seus portos, há o porto de mercadorias de Karlshamn e o porto de passageiros de Carloscrona, com ligação a Gdynia na Polónia.[21][22]
Referências
- ↑ SCB 2018.
- ↑ Ernby 2001, p. 76.
- ↑ Editores 1998.
- ↑ Dahlberg 2009, p. 23.
- ↑ Sporrong 2019.
- ↑ BTH 2019.
- ↑ Região 2019.
- ↑ Wahlberg 2003, p. 39.
- ↑ Pamp 1988, p. 82.
- ↑ Vilborg 2009, p. 54.
- ↑ Degen 1917, p. 129.
- ↑ Afzelius 1967, p. 439.
- ↑ Wilde 1731, p. 137.
- ↑ a b Miranda 2007, p. 101.
- ↑ Magnusson 2004, p. 202.
- ↑ Rydstedt 1987, p. 39.
- ↑ SL 1995.
- ↑ Magnusson 2004, p. 203.
- ↑ CP 2018.
- ↑ Ottosson 2012, p. 6.
- ↑ Magnusson 2005, p. 6.
- ↑ LJ 2016, p. 14.
Bibliografia[editar | editar código-fonte]
- Afzelius, Adam (1967). Diplomatarium Danicum: række. Tiden til 1250. 7 v. Copenhague: Munskgaard
- «Blekinge». City Population. 2018
- Dahlberg, Inger (2009). «Blekinge». Se Sverige (em sueco). Estocolmo: Liber. 440 páginas. ISBN 978-91-47-80879-3
- Degen, Árpád von (1917). Magyar botanikai lapok: Ungarische botanische Blätter, Volumes 16-23. Budapeste: Pallas Részvénytársaság Nyomdája
- Editores (1998). «Blekinge». Britânica Online
- Ernby, Birgitta; Gellerstam, Martin; Malmgren, Sven-Göran; Axelsson, Per; Fehrm, Thomas (2001). «Blekinge». Norstedts första svenska ordbok (em sueco). Estocolmo: Norstedts ordbok. p. 767. ISBN 91-7227-186-8
- «Blekinge». Libers junioratlas. Estocolmo: Liber. 2016. 144 páginas. ISBN 9789147118793
- Magnusson, Thomas; Sjögren, Peter A. (2004). «Blekinge». Vad varje svensk bör veta (O que todos os suecos devem saber) (em sueco). Estocolmo: Albert Bonniers Förlag e Publisher Produktion AB. 654 páginas. ISBN 91-0-010680-1
- Magnusson, Lars (2005). «Blekinge». Se Sverige. Vägvisare till 650 smultronställen från Ales stenar till Överkalix (em sueco). Estocolmo: Prisma e Svenska turistföreningen. 288 páginas. ISBN 91-518-4471-0
- Miranda, Ulrika Junker; Hallberg, Anne (2007). «Blekinge». Bonniers uppslagsbok (em sueco). Estocolmo: Albert Bonniers Förlag. 1143 páginas. ISBN 91-0-011462-6
- Ottosson, Åsa; Ottosson, Mats (2012). «Det bästa av Blekinge». Upplev det bästa i Sverige (Conheça o melhor da Suécia). Topplistor landskap för landskap (em sueco). Estocolmo: Bonnier Fakta. 118 páginas. ISBN 978-91-7424-212-6
- Pamp, Bengt (1988). «Namn på länder och landskap». Ortnamnen i Sverige (Nomes de localidades da Suécia) (em sueco). Lunda: Studentlitteratur. 199 páginas. ISBN 91-44-01535-6
- «Blekingesjukhuset». 2019
- Rydstedt, Bjarne; Andersson, Georg; Bladh, Torsten; Köhler, Per Olof; Thorén, Karl-Gustaf; Larsson, Mona (1987). «Blekinge». Land och liv 1 (em sueco). Estocolmo: Natur och kultur. 216 páginas. ISBN 91-27-62563-X
- Sporrong, Ulf (2019). «Förromersk järnålder». Enciclopédia Nacional Sueca (em sueco). Gotemburgo: Universidade de Gotemburgo
- «Folkmängd i landskapen den 31 december 2018» (em sueco). Instituto Nacional de Estatística da Suécia. 2018
- «Blekinge». Sveriges landskap (em sueco). Estocolmo: Almqvist & Wiksell. 1995. ISBN 91-21-14445-1
- Vilborg, Ebbe (2009). «Blekinge». Norstedts svensk-latinska ordbok (Dicionário Norstedts de Sueco-Latim). 28.000 ord och fraser (28 000 palavras e frases) (em sueco). Estocolmo: Academia Norstedts akademiska. 660 páginas. ISBN 9789172275720
- Wahlberg, Mats (2003). «Örebro». Svenskt ortnamnslexikon (Dicionário das localidades suecas) (em sueco). Upsália: Språk- och folkminnesinstitutet e Institutionen för nordiska språk vid Uppsala universitet. ISBN 91-7229-020-X
- Wilde, Jacob (1731). Sueciae - Historia Pragmatica. Estocolmo: Typis Hiftoriogr.