John Gagnier: diferenças entre revisões

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Conteúdo apagado Conteúdo adicionado
Criado ao traduzir a página "John Gagnier"
 
ajustes usando script
Linha 1: Linha 1:
{{Info/Biografia/Wikidata}}
'''John Gagnier''' (1670–1740) foi um orientalista francês, residente por grande parte de sua vida na Inglaterra.

'''John Gagnier''' (1670–1740) foi um orientalista francês, residente por grande parte de sua vida na Inglaterra.


== Biografia ==
== Biografia ==
Gagnier nasceu em Paris por volta de 1670 e foi educado no [[Colégio de Navarra]]. Seu tutor, Le Bossu, mostrou a ele uma cópia da "Bíblia Polyglott" de [[Brian Walton (bispo)|Brian Walton]]. Isso o levou a dominar o [[Língua hebraica|hebraico]] e o [[Língua árabe|árabe]]. Depois de receber ordens, tornou-se um [[Cônego|cânone]] regular da Abadia de St. Genevieve. Achando a vida cansativa, ele se retirou para a Inglaterra e acabou se tornando um clérigo [[Anglicanismo|anglicano]].
Gagnier nasceu em Paris por volta de 1670 e foi educado no [[Colégio de Navarra]]. Seu tutor, Le Bossu, mostrou a ele uma cópia da "Bíblia Polyglott" de [[Brian Walton (bispo)|Brian Walton]]. Isso o levou a dominar o [[Língua hebraica|hebraico]] e o [[Língua árabe|árabe]]. Depois de receber ordens, tornou-se um [[Cônego|cânone]] regular da Abadia de St. Genevieve. Achando a vida cansativa, ele se retirou para a Inglaterra e acabou se tornando um clérigo [[Anglicanismo|anglicano]].


Em 1703, ele foi criado MA em Cambridge por mandato real. [[William Lloyd (Bispo de Worcester)|William Lloyd]], nomeou-o capelão doméstico e apresentou-o em [[Oxford]]. Gagnier posteriormente se estabeleceu em Oxford e ensinou hebraico. Em 1717, ele foi nomeado pelo vice-chanceler para ler a palestra em árabe em Oxford na ausência do professor [[John Wallis]]. A [[Lord Almoner's Professorship of Arabic]] em Oxford foi conferida a Gagnier em 1724.
Em 1703, ele foi criado MA em Cambridge por mandato real. [[William Lloyd (Bispo de Worcester)|William Lloyd]], nomeou-o capelão doméstico e apresentou-o em [[Oxford]]. Gagnier posteriormente se estabeleceu em Oxford e ensinou hebraico. Em 1717, ele foi nomeado pelo vice-chanceler para ler a palestra em árabe em Oxford na ausência do professor [[John Wallis]]. A [[Lord Almoner's Professorship of Arabic]] em Oxford foi conferida a Gagnier em 1724.


== Morte ==
== Morte ==
Gagnier morreu em 2 de março de 1740. Ele deixou um filho, John, nascido em 1721, que morreu em 27 de janeiro de 1796, com 75 anos.
Gagnier morreu em 2 de março de 1740. Ele deixou um filho, John, nascido em 1721, que morreu em 27 de janeiro de 1796, com 75 anos.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
Em 1706, ele conseguiu, através da liberalidade de Lloyd, publicar no [[Quarto (tipografia)|quarto]] uma edição da fictícia "História dos Judeus" de [[Joseph ben Gorion]], no hebraico original, com tradução e notas em [[latim]]. Em 1707, publicou na Haia 'L'Église Romaine convaincue de dépravation, d'idolatrie et d'antichristianisme'. Em 1710, por insistência de Sharp, [[arcebispo]] de [[Iorque|York]], ele ajudou [[John Ernest Grabe]] a estudar os manuscritos árabes da [[Biblioteca Bodleiana|Biblioteca Bodleian]] relativos às constituições Clementinas, nas quais Sharp havia contratado Grabe para escrever um tratado contra [[William Whiston]].
Em 1706, ele conseguiu, através da liberalidade de Lloyd, publicar no [[Quarto (tipografia)|quarto]] uma edição da fictícia "História dos Judeus" de [[Joseph ben Gorion]], no hebraico original, com tradução e notas em [[latim]]. Em 1707, publicou na Haia 'L'Église Romaine convaincue de dépravation, d'idolatrie et d'antichristianisme'. Em 1710, por insistência de Sharp, [[arcebispo]] de [[Iorque|York]], ele ajudou [[John Ernest Grabe]] a estudar os manuscritos árabes da [[Biblioteca Bodleiana|Biblioteca Bodleian]] relativos às constituições Clementinas, nas quais Sharp havia contratado Grabe para escrever um tratado contra [[William Whiston]].


Em 1718, seu 'Vindiciæ Kircherianæ, cinco animadas versões em novas Abrahami Trommii Concordantias Græcas versionis vulgo dictæ LXX. Interpreto ", apareceu, o que foi considerado um ataque injusto a Abraham Trommius, na época um homem idoso. Em 1723, ele publicou no [[In-fólio|fólio]] "Life of Mahomet", de [[Abulféda|Abū Al-Fidā]], em árabe, com uma tradução e notas em latim, dedicada a um antigo patrono, [[Lord Macclesfield]].
Em 1718, seu 'Vindiciæ Kircherianæ, cinco animadas versões em novas Abrahami Trommii Concordantias Græcas versionis vulgo dictæ LXX. Interpreto ", apareceu, o que foi considerado um ataque injusto a Abraham Trommius, na época um homem idoso. Em 1723, ele publicou no [[In-fólio|fólio]] "Life of Mahomet", de [[Abulféda|Abū Al-Fidā]], em árabe, com uma tradução e notas em latim, dedicada a um antigo patrono, [[Lord Macclesfield]].


Ele preparou uma edição da 'Geografia' de Abū Al-Fidā e, em 1726 ou 1727, foi impressa como um espécime de setenta e duas folhas de fólio, mas foi incapaz de prosseguir, sem apoio. O fragmento foi notado no ''[[Journal des savants|Journal des Savants]]'' de 1727. Para o benefício daqueles que não conseguiram ler sua tradução para o latim de 'Mahomet' de Abū Al-Fidā, ele compilou uma 'Vida' em francês, publicada em dois volumes por [[Jean Le Clerc (teólogo)|Jean Le Clerc]] em Amsterdã em 1732. Uma edição posterior em três volumes apareceu em Amsterdã em 1748; e uma tradução alemã em dois volumes foi publicada em [[Köthen]] em 1802–4. Ele já havia feito uma continuação anônima de La Vie de Mahomed, Londres, 1730, do conde H. de Boulainvilliers.
Ele preparou uma edição da 'Geografia' de Abū Al-Fidā e, em 1726 ou 1727, foi impressa como um espécime de setenta e duas folhas de fólio, mas foi incapaz de prosseguir, sem apoio. O fragmento foi notado no ''[[Journal des savants|Journal des Savants]]'' de 1727. Para o benefício daqueles que não conseguiram ler sua tradução para o latim de 'Mahomet' de Abū Al-Fidā, ele compilou uma 'Vida' em francês, publicada em dois volumes por [[Jean Le Clerc (teólogo)|Jean Le Clerc]] em Amsterdã em 1732. Uma edição posterior em três volumes apareceu em Amsterdã em 1748; e uma tradução alemã em dois volumes foi publicada em [[Köthen]] em 1802–4. Ele já havia feito uma continuação anônima de La Vie de Mahomed, Londres, 1730, do conde H. de Boulainvilliers.


Outras publicações de Gagnier foram:
Outras publicações de Gagnier foram:


# 'Lettre sur les Médailles Samaritaines', impresso em 'Notícias da República das Letras', no ''[[Journal de Trévoux]]'', 1705, e uma versão latina no vol. xxviii. do Thesaurus Antiquitatum de Ugolinus (p.   1283).
# 'Lettre sur les Médailles Samaritaines', impresso em 'Notícias da República das Letras', no ''[[Journal de Trévoux]]'', 1705, e uma versão latina no vol. xxviii. do Thesaurus Antiquitatum de Ugolinus (p.   1283).
# 'Tabula nova et precisionata exibe paradigmata omnium conjugationum Hebraicarum', quatro folhas grandes, Oxford, 1710, impressas para seus alunos.
# 'Tabula nova et precisionata exibe paradigmata omnium conjugationum Hebraicarum', quatro folhas grandes, Oxford, 1710, impressas para seus alunos.
# Carolina. Ecloga in diem natalem Willielminæ Carolinæ, serenissimæ Principis Walliæ, 'London, 1719.
# Carolina. Ecloga in diem natalem Willielminæ Carolinæ, serenissimæ Principis Walliæ, 'London, 1719.
# 'Liber Petra Scandali de princípio e causa schismatis duarum ecclesiarum Orientalis et Occidentalis, ex Græco Arabice redditus', Oxford, 1721.
# 'Liber Petra Scandali de princípio e causa schismatis duarum ecclesiarum Orientalis et Occidentalis, ex Græco Arabice redditus', Oxford, 1721.
# «Animadversiones in nov Josephi Gorionidis editionem à Jo. Frid. Breithaupto publicatam ', impresso no vol. v. da "Bibliothèque Choisie" de Le Clerc. Ele também contribuiu para o vol. ii. da edição de [[Johann Albert Fabricius|JA]] St. [[Johann Albert Fabricius|Fabricius]] de 'St. Hipólito '(1716),' Fragmenta ex catena in Pentateuchum ', etc., com uma tradução para o latim.
# «Animadversiones in nov Josephi Gorionidis editionem à Jo. Frid. Breithaupto publicatam ', impresso no vol. v. da "Bibliothèque Choisie" de Le Clerc. Ele também contribuiu para o vol. ii. da edição de [[Johann Albert Fabricius|JA]] St. [[Johann Albert Fabricius|Fabricius]] de 'St. Hipólito '(1716),' Fragmenta ex catena in Pentateuchum ', etc., com uma tradução para o latim.


A convite de [[Richard Mead]], ele traduziu do árabe o tratado de [[Rasis|Rhazes]] em [[varíola]]. Barbier escreveu que "Instruções sur les Nicodémites", atribuída a Gagnier, foi escrita por Jean Graverol.
A convite de [[Richard Mead]], ele traduziu do árabe o tratado de [[Rasis|Rhazes]] em [[varíola]]. Barbier escreveu que "Instruções sur les Nicodémites", atribuída a Gagnier, foi escrita por Jean Graverol.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
Linha 30: Linha 32:
* {{DNB Cite|wstitle=Gagnier, John}}
* {{DNB Cite|wstitle=Gagnier, John}}


; Atribuição
; Atribuição


<cite class="citation encyclopaedia">''[[Dictionary of National Biography|Dicionário de biografia nacional]]'' .</cite> <cite class="citation encyclopaedia">Londres: Smith, Elder & Co. 1885–1900.</cite>
<cite class="citation encyclopaedia">''[[Dictionary of National Biography|Dicionário de biografia nacional]]'' .</cite> <cite class="citation encyclopaedia">Londres: Smith, Elder & Co. 1885–1900.</cite>{{NM|1670|1740}}{{Portal3|Biografia}}
[[Categoria:Alunos da Universidade de Paris]]
[[Categoria:Alunos da Universidade de Paris]]
[[Categoria:Orientalistas da França]]
[[Categoria:Orientalistas da França]]
[[Categoria:Mortos em 1740]]
[[Categoria:Nascidos em 1670]]

Revisão das 04h14min de 9 de outubro de 2019

John Gagnier
Nascimento Jean Gagnier
1670
Paris
Morte 1740 (69–70 anos)
Oxford
Alma mater
  • Collège de Navarre
Ocupação orientalista
Empregador(a) Universidade de Oxford
Religião anglicanismo

John Gagnier (1670–1740) foi um orientalista francês, residente por grande parte de sua vida na Inglaterra.

Biografia

Gagnier nasceu em Paris por volta de 1670 e foi educado no Colégio de Navarra. Seu tutor, Le Bossu, mostrou a ele uma cópia da "Bíblia Polyglott" de Brian Walton. Isso o levou a dominar o hebraico e o árabe. Depois de receber ordens, tornou-se um cânone regular da Abadia de St. Genevieve. Achando a vida cansativa, ele se retirou para a Inglaterra e acabou se tornando um clérigo anglicano.

Em 1703, ele foi criado MA em Cambridge por mandato real. William Lloyd, nomeou-o capelão doméstico e apresentou-o em Oxford. Gagnier posteriormente se estabeleceu em Oxford e ensinou hebraico. Em 1717, ele foi nomeado pelo vice-chanceler para ler a palestra em árabe em Oxford na ausência do professor John Wallis. A Lord Almoner's Professorship of Arabic em Oxford foi conferida a Gagnier em 1724.

Morte

Gagnier morreu em 2 de março de 1740. Ele deixou um filho, John, nascido em 1721, que morreu em 27 de janeiro de 1796, com 75 anos.

Bibliografia

Em 1706, ele conseguiu, através da liberalidade de Lloyd, publicar no quarto uma edição da fictícia "História dos Judeus" de Joseph ben Gorion, no hebraico original, com tradução e notas em latim. Em 1707, publicou na Haia 'L'Église Romaine convaincue de dépravation, d'idolatrie et d'antichristianisme'. Em 1710, por insistência de Sharp, arcebispo de York, ele ajudou John Ernest Grabe a estudar os manuscritos árabes da Biblioteca Bodleian relativos às constituições Clementinas, nas quais Sharp havia contratado Grabe para escrever um tratado contra William Whiston.

Em 1718, seu 'Vindiciæ Kircherianæ, cinco animadas versões em novas Abrahami Trommii Concordantias Græcas versionis vulgo dictæ LXX. Interpreto ", apareceu, o que foi considerado um ataque injusto a Abraham Trommius, na época um homem idoso. Em 1723, ele publicou no fólio "Life of Mahomet", de Abū Al-Fidā, em árabe, com uma tradução e notas em latim, dedicada a um antigo patrono, Lord Macclesfield.

Ele preparou uma edição da 'Geografia' de Abū Al-Fidā e, em 1726 ou 1727, foi impressa como um espécime de setenta e duas folhas de fólio, mas foi incapaz de prosseguir, sem apoio. O fragmento foi notado no Journal des Savants de 1727. Para o benefício daqueles que não conseguiram ler sua tradução para o latim de 'Mahomet' de Abū Al-Fidā, ele compilou uma 'Vida' em francês, publicada em dois volumes por Jean Le Clerc em Amsterdã em 1732. Uma edição posterior em três volumes apareceu em Amsterdã em 1748; e uma tradução alemã em dois volumes foi publicada em Köthen em 1802–4. Ele já havia feito uma continuação anônima de La Vie de Mahomed, Londres, 1730, do conde H. de Boulainvilliers.

Outras publicações de Gagnier foram:

  1. 'Lettre sur les Médailles Samaritaines', impresso em 'Notícias da República das Letras', no Journal de Trévoux, 1705, e uma versão latina no vol. xxviii. do Thesaurus Antiquitatum de Ugolinus (p.   1283).
  2. 'Tabula nova et precisionata exibe paradigmata omnium conjugationum Hebraicarum', quatro folhas grandes, Oxford, 1710, impressas para seus alunos.
  3. Carolina. Ecloga in diem natalem Willielminæ Carolinæ, serenissimæ Principis Walliæ, 'London, 1719.
  4. 'Liber Petra Scandali de princípio e causa schismatis duarum ecclesiarum Orientalis et Occidentalis, ex Græco Arabice redditus', Oxford, 1721.
  5. «Animadversiones in nov Josephi Gorionidis editionem à Jo. Frid. Breithaupto publicatam ', impresso no vol. v. da "Bibliothèque Choisie" de Le Clerc. Ele também contribuiu para o vol. ii. da edição de JA St. Fabricius de 'St. Hipólito '(1716),' Fragmenta ex catena in Pentateuchum ', etc., com uma tradução para o latim.

A convite de Richard Mead, ele traduziu do árabe o tratado de Rhazes em varíola. Barbier escreveu que "Instruções sur les Nicodémites", atribuída a Gagnier, foi escrita por Jean Graverol.

Bibliografia

Atribuição

Dicionário de biografia nacional . Londres: Smith, Elder & Co. 1885–1900.