Ludwig Christian Crell

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Ludwig Christian Crell
(1671-1733)
Nascimento 28 de maio de 1671
Neustadt bei Coburg,  Alemanha
Morte 15 de novembro de 1733
Leipzig,  Alemanha
Nacionalidade  Alemanha
Alma mater Universidade de Leipzig
Ocupação Teólogo e filósofo alemão.

Ludwig Christian Crell (1671-1733) (Neustadt bei Coburg, 28 de maio de 1671Leipzig, 15 de novembro de 1733) foi poeta, teólogo, filólogo e filósofo alemão. Foi professor de metafísica e reitor da Escola de São Nicolau,[1] em Leipzig. Era pai do anatomista Johann Friedrich Crell (1707-1747).

Biografia[editar | editar código-fonte]

Ludwig Christian Crell era filho de um pastor protestante. Estudou em 1690, em Leipzig, onde, em 1693, conseguiu o diploma de Magister. Em 1699, ocupou o cargo de reitor da Escola Nicolaitana, de Leipzig. Nesse mesmo ano, tornou-se assessor da Faculdade de Filosofia da Universidade de Leipzig. Em 1708, tornou-se professor associado e pouco depois foi nomeado Professor de Filosofia. Nessa universidade ocupou vários cargos, incluindo o de reitor e de pro-chanceler. Foi autor de várias obras sobre filosofia. Distinguiu-se por sua composição de versos e discursos latinos.

Obras[editar | editar código-fonte]

  • Carmen saeculare, poema em latim
  • Controversiam illustrem, de civis innocentis in manus hostium ad necem traditione, 1695
  • Controversia de civis innocentis in manus hostium ad necem traditione, 1697
  • De Antonio Musa, Augusti medico, 1725
  • De eo quod in Anacreonte venustum et delicatum est, 1706
  • De pretio Metaphysicae, 1716
  • De imaginationis in mentem corpusque, 1716
  • De locustis non sine prodigio in Germania tunc conspectis, 1696
  • De multis studii philosophici nostra aetate adjumentis atque litterariis praesidiis, 1708
  • De providentia Dei circa reges constituendos ad Plinii Panegyricum, 1706
  • De Scytala Laconica, 1697
  • De vario logices pretio, 1716
  • Disputationem historico-physicam de locustis, non sine prodigio in Germania nuper conspectis, 1693
  • Iudicium Salomonis nostra aetate resuscitatum, sive controversiam de liberorum proprietate e causis naturalibus et moralibus diiudicanda : occasione casus rarissimi Lipsiae A. 1705 agitati
  • Memoria S. Nicolai confessoris, 1718
  • Marmorea memoria theologi Saxoniae Summi Gottlob Friderici Seligmanni, 1708
  • Peri Charientismou Anakreontos seu De eo, quod in Anacreonte venustum & delicatum est, 1706
  • Philosophiae primae et rationalis, 1708
  • Ta tu Epiktētu hypersopha kai asopha circa officia hominis erga se quoad animum excolendum observata, 1716

Veja também[editar | editar código-fonte]

Bibliografia[editar | editar código-fonte]

Referências[editar | editar código-fonte]

  1. A Escola Nicolaitana, ou Escola de São Nicolau, em Leipzig, foi fundada em 6 de Dezembro de 1512, dia de São Nicolau.