Lapônia (província da Suécia)

| ||||
---|---|---|---|---|
Província | ||||
Símbolos | ||||
| ||||
Localização | ||||
Região | Norlândia | |||
Condado | ||||
Características geográficas | ||||
Área total | 118 206 km² | |||
População total (2017) | 91 333[1] hab. |


Lapônia (português brasileiro) ou Lapónia (português europeu) (em sueco: Lappland; pronúncia) é uma província histórica da Suécia (landskap) localizada na região histórica (landsdel) da Norlândia.[2] É a maior província do país, abrangendo mais de 25% da sua superfície. Tem uma população de 91 333 habitantes (2017), dos quais cerca de 9 000 são lapões, e um número incerto pertence à minoria de língua finlandesa dos fino-suecos.[3][4][1][5]
Ao contrário do resto da Suécia, a identidade regional dos habitantes das províncias históricas da Lapónia, Norrbotten e Västerbotten não está focada nessas províncias mas sim nos condados atuais de Norrbotten e Västerbotten.[6]
Como província histórica, a Lappland não possui funções administrativas, nem significado político, mas está diariamente presente nos mais variados contextos, como por exemplo em Lapplands kommunalförbund (Associação comunal escolar da Lapónia), Lapplands Gymnasium (Escola secundária da Lapónia) e Lapplands Djurklinik (Clínica veterinária da Lapónia).[7][8]
Etimologia[editar | editar código-fonte]
O topônimo Lappland deriva de lapp (o antigo nome do povo nativo da região) e land (terra), significando por consequência "Terra dos Lapões". A província está mencionada em sueco antigo como Lappalandh, em 1526, e como Lapland, em 1606.[9]
Apresentação[editar | editar código-fonte]
É a maior província histórica da Suécia, ocupando cerca de um quarto de todo o país, com uma área ligeiramente superior a Portugal. Localizada no norte do país, faz fronteira com a Finlândia e a Noruega, e tem limites com as províncias suecas de Norrbotten, Västerbotten, Ångermanland e Jämtland.[4][10]
É uma província de montanhas no lado oeste – os Alpes Escandinavos – e de planaltos no lado leste. Todas as altas montanhas suecas com mais de 2 000 metros de altura estão precisamente localizadas dentro da Lapónia. A paisagem é dominada pelas enormes florestas de coníferas e pela tundra.[11][12][13]
A Lapónia sueca é atravessada pelo Círculo Polar Ártico a sul da cidade de Jokkmokk.[14]
Condados atuais[editar | editar código-fonte]
A província histórica da Lapónia foi dividida em três partes - sendo a parte norte integrada no Condado de Norrbotten, a parte sul no Condado de Västerbotten, e uma pequena parte no Condado da Jämtland.[2]
História[editar | editar código-fonte]
Originalmente habitada pelos lapões e por grupos de kvenos, foi sucessivamente colonizada pelos suecos, sobretudo nos séculos XII e XVII. Numa carta do rei Magno II, datada de 1340, está determinado que todos aqueles que sejam cristãos podem estabelecer-se na Lapónia, desde que paguem imposto ao rei. Apesar disso, a população continuou a ser praticamente toda lapónica até ao século XVII, pelo que o rei Carlos XI, em 1673, estabeleceu privilégios especiais para todos aqueles que quisessem ir viver na Lapónia. Em 1695, o mesmo rei decretou que os "novos habitantes não deviam ocupar todos os terrenos disponíveis".[2][13][15]
Geografia[editar | editar código-fonte]
- A montanha mais alta é Kebnekaise, com 2 104 metros.[16]
- Outras montanhas: Sarek e Kaskasa
- Lagos: Torne, Hornavan, Udjaur
- Rios: Torne, Cálix, Lule, Pite, Skellefte, Vindel, Ume, Angermano e Muonio.
Maiores centros urbanos[editar | editar código-fonte]
Comunas[editar | editar código-fonte]
Comunicações[editar | editar código-fonte]
A província da Lapónia é atravessada de norte a sul pela estrada europeia E45 (Dorotea, Arvidsjaur, Jokkmokk e Gällivare), e transversalmente pelas estradas europeias E10 (Abisko, Kiruna e Gällivare) e E12 (Storuman e Lycksele). A Linha do Minério (Malmbanan) permite o transporte de minérios da zona de Kiruna para as cidades portuárias de Luleå, na Suécia, e Narvik, na Noruega. A Linha Interna (Inlandsbanan) conecta o sul com o norte da província, passando por Dorotea, Storuman, Arvidsjaur, Jokkmokk, Gällivare e Kiruna Existem aeroportos em Arvidsjaur, Gällivare e Kiruna.[19]
Património histórico, cultural e natural[editar | editar código-fonte]
- Passo de Lapporten
- Área da Lapónia (Património mundial da UNESCO)
- Parque Nacional de Sarek (Na Área da Lapónia)
- Parque nacional de Abisko
- Parque nacional de Padjelanta (Na Área da Lapónia)
- Hotel de gelo de Jukkasjärvi
- Mercado de inverno de Jokkmokk[20]
- Aurora boreal
- Sol da meia-noite
- Parque Nacional Muddus (Na Área da Lapónia)
- Ájtte, Museu das Montanhas e dos Lapões (Museu das Montanhas e dos Lapões em Jokkmokk)
- Kungsleden (Percurso pedestre entre Abisko e Hemavan)
- Mina de Kiruna[20]
- Esrange (Centro de pesquisa e lançamento de foguetes) [20]
- Jardim zoológico de Lycksele (Só com animais nórdicos; lobo, urso, raposa-do-ártico, boi-almiscarado,...)[20]
- Aldeia pré-histórica de Vuollerim (Idade da pedra)[20][21]
- Parque nacional de Stora Sjöfallet (Na Área da Lapónia)
- Parque nacional de Björnlandet
- Parque nacional do Monte Vadve
- Parque nacional de Pieljekaise
Ver também[editar | editar código-fonte]
Referências
- ↑ a b «Folkmängd i landskapen den 31 december 2017 (Populacao das províncias históricas em 31 de dezembro de 2017)» (em sueco). Instituto Nacional de Estatística da Suécia. Consultado em 9 de junho de 2019
- ↑ a b c Enciclopédia Norstedts 2008, p. 715.
- ↑ Ottosson 2008, p. 201.
- ↑ a b Ernby 2001, p. 349.
- ↑ Harlén, Hans; Eivy Harlén (2003). «Lappland». Sverige från A till Ö [A Suécia de A a Ö]. Geografisk-historisk uppslagsbok (em sueco). Estocolmo: Kommentus. p. 248. 583 páginas. ISBN 91-7345-139-8
- ↑ Rydstedt, Bjarne; Georg Andersson, Torsten Bladh, Per Olof Köhler, Karl-Gustaf Thorén, Mona Larsson (1987). «I nordligaste Sverige». Land och liv 1 (em sueco). Estocolmo: Natur och kultur. p. 190. 216 páginas. ISBN 91-27-62563-X
- ↑ Magnusson 2004, p. 212.
- ↑ Sporrong 2018.
- ↑ Wahlberg 2003, p. 39.
- ↑ Wedsberg 1995, p. 26-27.
- ↑ Magnus Bolle et al. (2004). «Lappland». Sveriges landskapssymboler (em sueco). Tollered: Pedagogisk information. p. 4. 108 páginas. ISBN 9186404296
- ↑ «Sveriges högsta berg» (em sueco). Svenska Turistföreningen. Consultado em 28 de janeiro de 2020
- ↑ a b Enciclopédia Nacional Sueca.
- ↑ Miranda 2007, p. 553.
- ↑ Oskarsson 2007, p. 57.
- ↑ Enciclopédia Nacional Sueca (a).
- ↑ Enciclopédia Nacional Sueca (b).
- ↑ Enciclopédia Nacional Sueca (c).
- ↑ Lidman Production AB (texto) e Matton (fotografia) (2011). «Lappland». Libers stora junioratlas (em sueco). Estocolmo: Liber. p. 37. 144 páginas. ISBN 9789147809028
- ↑ a b c d e Stålnacke 1999, p. 5.
- ↑ Kartcentrum (2003). «Vuollerim». Vår Sverigeguide (O nosso guia da Suécia) (em sueco). Estocolmo: Prisma. p. 129. 528 páginas. ISBN 9151841401
Bibliografia[editar | editar código-fonte]
- «Kebnekaise». Enciclopédia Nacional Sueca (em sueco). Gotemburgo: Universidade de Gotemburgo. 2018
- «Kebnekaise». Enciclopédia Nacional Sueca (em sueco). Gotemburgo: Universidade de Gotemburgo
- «Kiruna». Enciclopédia Nacional Sueca (em sueco). Gotemburgo: Universidade de Gotemburgo
- «Sökning arvidsjaur». Enciclopédia Nacional Sueca (em sueco). Gotemburgo: Universidade de Gotemburgo
- Ernby, Birgitta; Gellerstam, Martin; Malmgren, Sven-Göran; Axelsson, Per; Fehrm, Thomas (2001). «Lappland». Norstedts första svenska ordbok (em sueco). Estocolmo: Norstedts ordbok. p. 767. ISBN 91-7227-186-8
- Magnusson, Thomas; Sjögren, Peter A. (2004). «Lappland». Vad varje svensk bör veta (O que todos os suecos devem saber) (em sueco). Estocolmo: Albert Bonniers Förlag e Publisher Produktion AB. 654 páginas. ISBN 91-0-010680-1
- Miranda, Ulrika Junker; Anne Hallberg (2007). «Lappland». Bonniers uppslagsbok (em sueco). Estocolmo: Albert Bonniers Förlag. p. 553. 1143 páginas. ISBN 91-0-011462-6
- «Lappland». Enciclopédia Norstedts (em sueco). Estocolmo: Norstedts. 2008. 1488 páginas. ISBN 9789113017136
- Oskarsson, Johan; Busk, Martin (2007). The rights to the Northern parts of Sweden – today’s battles, a historic arena (PDF). Uma: ISL. ISSN 1654-1898
- Ottosson, Mats; Åsa Ottosson (2008). «Lappland». Upplev Sverige. En guide till upplevelser i hela landet (em sueco). Estocolmo: Wahlström Widstrand. p. 446. 527 páginas. ISBN 9789146215998
- Sporrong, Ulf (2018). «Landskap». Enciclopédia Nacional Sueca (em sueco). Gotemburgo: Universidade de Gotemburgo
- Stålnacke, Lena (1999). «Kort fakta». Lappland (em sueco). Estocolmo: Natur och Kultur. ISBN 9127507513
- Wedsberg, Malin; et al. (1995). «Lappland». Sveriges landskap (Províncias da Suécia) (em sueco). Estocolmo: Almqvist & Wiksell. 64 páginas. ISBN 91-21-14445-1