Lei da Hälsingland

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Lei da Hälsingland
Lei da Hälsingland
Propósito Compilação Jurídica para a legislação da Helsíngia.
Local de assinatura Hälsingland
Criado 1320 (704 anos)

A Lei da Hälsingland ou Helsíngia (em sueco: Hälsingelagen) foi a lei oficial da Norlândia (abrangendo praticamente todo o Norte da Suécia), com exceção da Härjedalen e Jämtland, assim como de grande parte da Finlândia, durante a Idade Média.[1] O texto abre com a frase "Meth lagh skal man land bygga", "Com a lei será construído este país".[2]

O único manuscrito sobrevivente, data do século XIV, e está conservado na Biblioteca da Universidade de Uppsala (Codex Upsaliensis B 49).[1][3] A Lei da Hälsingland foi codificada em 1320, e embora tenha sido influenciada pela Lei da Uppland de 1296, mostra sinais de uma tradição jurídica anterior a esta.[1][3] Esteve em vigor até ao século XVII, apesar da Lei Nacional de Magno IV ter substituído sucessivamente as leis provinciais a partir de mais ou menos 1350. [4] [5] [6]

Uma cópia em madeira do documento esteve durante séculos guardada e acorrentada na antiga igreja de Selånger, perto de Härnösand, de forma a poder ser consultada sem ser roubada.[7][8]

Ver também[editar | editar código-fonte]

Referências

  1. a b c Göran Inger. «Hälsingelagen» (em sueco). Nationalencyklopedin – Enciclopédia Nacional Sueca 
  2. «Hälsingelagen enligt Ups B 49» (em sueco) 
  3. a b Stefan Brink. «Hälsingelagens ställning mellan väst och syd, och mellan kung, kyrka och lokala traditioner» (PDF) (em sueco) 
  4. Mads L. «Landskabslove» (em dinamarquês). Den Store Danske Encyklopædi (Grande Enciclopédia Dinamarquesa). Consultado em 27 de janeiro de 2019 
  5. Mads L. «Magnus Erikssons Landslov» (em dinamarquês). Den Store Danske Encyklopædi (Grande Enciclopédia Dinamarquesa). Consultado em 27 de janeiro de 2019 
  6. Tommy Utterström. «Kungen i lagen - En studie av kungens ställning i de svenska landskapslagarna och Magnus Erikssons landslag» (PDF) (em sueco). Universidade de Umeå. Consultado em 27 de janeiro de 2019 
  7. «Runstenar Medelpad – M 10 - Selångers kyrkoriun» (em sueco) 
  8. «Våra kyrkor och kapell - Selångers kyrka» (em sueco). Consultado em 13 de junho de 2015. Arquivado do original em 15 de junho de 2015 

Ligações externas[editar | editar código-fonte]