Miguel da Hungria

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Miguel da Hungria
Duque de Nitra (debatido)
Reinado c. 971 – c. 977/995
Consorte de Nobre Cometópula (debatido)
Antecessor(a) Géza
Sucessor(a) Estêvão I (?)
Ladislau, o Calvo (?)
 
Nascimento c. 960
Descendência Ladislau, o Calvo
Basílio
Casa Casa de Arpades
Pai Taxis
Taxis segundo a Crônica Iluminada

Miguel (em húngaro: Mihály;[1] após 960–995 ou c. 997) foi membro da Casa de Arpades, um filho mais jovem do grão-príncipe Taxis. Muitos detalhes de sua vida são incertos. Quase todos os reis húngaros após 1046 descendem dele.[2] Segundo o historiador húngaro György Györffy, Miguel recebeu um ducado de seu irmão Géza. Historiadores eslovacos especificam que ele administrou o Ducado de Nitra entre cerca de 971 e 997. Contudo, nenhuma dessas teorias foram universalmente aceitas pelos historiadores.

Vida[editar | editar código-fonte]

Anônimo, o autor desconhecido do final do século XII de Feitos dos Húngaros, narra que o pai e Miguel, Taxis, obteve sua esposa "da terra dos cumanos".[3] Porém, as terras dominados pelos cumanos à época do Anônimo eram controladas pelos pechenegues até da década de 1150. Portanto, Györffy propôs que sua esposa era filha de um líder tribal pechenegue.[4] Outros, incluindo Zoltán Kordé[3] e Gyula Kristó,[5] dizem que o relato de Anônimo pode referir-se a uma origem cazar ou búlgara do Volga.

Miguel foi o filho mais novo de Taxis.[6] Györffy diz que ele ainda era menor de idade quando foi batizado cerca de 972.[7] Ele recebeu o batismo junto de seu irmão mais velho Géza, que sucedeu seu pai como grão-príncipe à época.[8] Miguel foi nomeado em honra ao arcanjo Miguel.[7] Segundo Györffy, o uso frequente do nome "Béla" por seus descendentes – quatro reis e dois duques portaram esse nome – implica que foi o nome pagão de Miguel. Ele também escreve que a terminação "a" de seu nome exclui a possibilidade de ser um empréstimo de uma língua eslava, pois "a" é uma terminação feminina nessas línguas. Em vez disso, propôs que o nome deriva do título turco bojla.[9]

Segundo Györffy, Miguel era um íntimo aliado de seu irmão, pois não há prova de que sua relação foi alguma vez tensa.[10] Portanto, Györffy continua, Géza "provavelmente deu um dos ducados" no Principado da Hungria para Miguel, embora não há registro desses eventos.[11] Segundo Steinhübel, Miguel recebeu o "Ducado de Nitra" em torno de 971.[6] Seu colega, Ján Lukačka, adiciona que foi Miguel que quebrou "a resistência dos nobres locais" nesse ducado.[12]

O destino de Miguel é desconhecido; Györffy propôs que ele morreu antes de seu irmão (que morreu em 997) ou renunciou de seu ducado em favor do filho de Géza, Estêvão I, sem resistência.[13] Por outro lado, Steinhübel escreve que Miguel foi assassinado em 995, uma ação "pelo qual seu irmão foi provavelmente responsável".[6] Lukačka igualmente diz que Miguel "foi morto, aparentemente, sob ordens de" Géza.[14] Finalmente, Vladimír Segeš também diz que Géza assassinou Miguel, de acordo com ele entre 976 e 978, mas ele escreve que Miguel foi sucedido por seu próprio filho, Ladislau, o Calvo.[15]

Família[editar | editar código-fonte]

O nome dos dois filhos de Miguel, Basílio (Vazul) e Ladislau foi preservado.[1] [16] De acordo com Györffy, "é possível" que a esposa de Miguel esteve relacionada com Samuel da Bulgária, pois os nomes de seus filhos foram populares entre os governantes ortodoxos, incluindo os membros da dinastia dos cometópulos.[17] Györffy adiciona que Miguel casou-se com sua esposa búlgara quando entrou na maioridade cerca de 980.[16]

Árvore genealógica da Casa de Arpades[editar código-fonte]

Ver artigo principal: Casa de Arpades


Referências

  1. a b Kristó 1996, Apêndice 1.
  2. Kristó 1996, Apêndice 1-2.
  3. a b Kordé 1994, p. 659.
  4. Györffy 1994, p. 36.
  5. Kristó 1996, p. 24.
  6. a b c Steinhübel 2011, p. 19.
  7. a b Györffy 1994, p. 52.
  8. Györffy 1994, p. 49, 52.
  9. Györffy 2000, p. 98.
  10. Györffy 1994, p. 74, 76.
  11. Györffy 1994, p. 76-77.
  12. Lukačka 2011, p. 32.
  13. Györffy 1994, p. 79.
  14. Lukačka 2011, p. 33.
  15. Segeš 2002, p. 278.
  16. a b Györffy 1994, p. 72.
  17. Györffy 1994, p. 71-72.

Bibliografia[editar | editar código-fonte]

  • Györffy, György (1994). King Saint Stephen of Hungary. Budapeste: Atlantic Research and Publications. ISBN 0-88033-300-6 
  • Györffy, György (2000). István király és műve [King Stephen and his Work]. Budapeste: Balassi Kiadó 
  • Kordé, Zoltán (1994). «Taksony». In: Kristó, Gyula; Engel, Pál; Makk, Ferenc. Korai magyar történeti lexikon (9-14. század) [=Encyclopedia of the Early Hungarian History (9th-14th centuries)]. Budapeste: Akadémiai Kiadó. 659 páginas. ISBN 963-05-6722-9 
  • Kristó, Gyula; Makk, Ferenc (1996). Az Árpád-ház uralkodói [=Rulers of the House of Árpád]. Budapeste: I.P.C. Könyvek. ISBN 963-7930-973 
  • Lukačka, Ján (2011). «The beginnings of the nobility in Slovakia». In: Teich, Mikuláš; Kováč, Dušan; Brown, Martin D. Slovakia in History. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 30–37. ISBN 978-0-521-80253-6 
  • Segeš, Vladimír (2002). «Nitra Appanage Duchy». In: Bartl, Július; Čičaj, Viliam; Kohútova, Mária; Letz, Róbert; Segeš, Vladimír; Škvarna, Dušan. Slovak History: Chronology & Lexicon. Mundelein, Ilinóis: Bolchazy-Carducci Publishers, Slovenské Pedegogické Nakladatel'stvo. ISBN 0-86516-444-4 
  • Steinhübel, Ján (2011). «"The Duchy of Nitra"». In: Teich, Mikuláš; Kováč, Dušan; Brown, Martin D. Slovakia in History. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-80253-6