Rio Estongue
Estongue na região de Lincopinga
País | |
---|---|
Localização | |
Coordenadas |
Comprimento |
202 km |
---|
Tipo |
Rio |
---|---|
Área da bacia |
2 440 km² |
Nascente | |
Lagos no curso | |
Foz |
Estongue, Stong ou Stång (em sueco: Stångån) é um pequeno rio no sul da Suécia, de 202 quilômetros de extensão, dos quais 185 pertencem ao Estongue e o restante aos afluentes,[1] e bacia hidrográfica de 2440 quilômetros quadrados. É o segundo maior afluente do Motala. Se origina numa fonte em Svinhult, na Gotalândia Oriental, e atravessa Möckeln, Sörskaten, Åkroken, Save e Bringen antes de dirigir-se mais ao sul rumo a Ydrefors e Storebro, onde vira a oeste em direção a Vimmerby. Na comuna de Kinda atravessa os lagos Krön, Juttern, Åsunden, Jernlunden, Grande Rängen e Erlongen antes de chegar a Roxen, perto de Linköping, que por sua vez deságua no Motala.[2][3][4][5] É navegável entre os lagos Åsunden e Roxen pelo Canal de Kinda.[6]
Etimologia e uso[editar | editar código-fonte]
O nome geográfico Stångån deriva possivelmente das palavras nórdicas stång (linha de demarcação) e ån (rio), significando "rio demarcador das duas margens [chamadas Västanstång e Östanstång]". O rio está mencionada como Stangaa aa, em 1399.[7]
História[editar | editar código-fonte]
Na segunda metade do século XIX, mais precisamente até os anos 1880, uma empresa de Edsvalla, em Varmlândia, detinha a posse das fazendas de Pequena Lodhult e Hökhult, que serviam para extração de madeira. Os troncos eram escoados Estongue abaixo em direção a Horn. A disponibilidade de florestas deve ter sido boa e teve grande demanda, a ponto da empresa avaliar a operação como lucrativa.[2]
Referências
- ↑ Forsman 2018.
- ↑ a b Carlsson 2018.
- ↑ SV 2018.
- ↑ NU 2008, p. 1247.
- ↑ Miranda 2007, p. 960.
- ↑ PR 1911.
- ↑ Wahlberg 2003, p. 311.
Bibliografia[editar | editar código-fonte]
- Carlsson, Sylvia (2018). «Stångån» (em sueco)
- Forsman, Arne; Edlund, Lars-Erik (2018). «Stångån». Enciclopédia Nacional Sueca (em sueco). Gotemburgo: Universidade de Gotemburgo
- Miranda, Ulrika Junker; Hallberg, Anne (2007). «Stångån». Bonniers uppslagsbok (em sueco). Estocolmo: Albert Bonniers Förlag. p. 653. 1143 páginas. ISBN 91-0-011462-6
- «Stångån». Norstedts uppslagsbok (em sueco). Estocolmo: Norstedts. 2008. 1488 páginas. ISBN 9789113017136
- «Kinda kanal» (em sueco). Projekt Runeberg - Nordisk familjebok. 1911
- «Välkommen till Stångåns Vattenråd» (em sueco). Stångåns Vattenråd. 2018
- Wahlberg, Mats (2003). «Sverige». Svenskt ortnamnslexikon (Dicionário das localidades suecas) (em sueco). Upsália: Språk- och folkminnesinstitutet e Institutionen för nordiska språk vid Uppsala universitet. ISBN 91-7229-020-X
Ligações externas[editar | editar código-fonte]
Conteúdo relacionado com Stångån no Wikimedia Commons