Thomas Willis

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Thomas Willis
Thomas Willis
Nascimento 27 de janeiro de 1621
Great Bedwyn
Morte 11 de novembro de 1675 (54 anos)
Londres
Sepultamento Abadia de Westminster
Cidadania Reino da Inglaterra
Irmão(ã)(s) William Willis
Alma mater
Ocupação médico, anatomista, fisiólogo, neurologista
Prêmios
Empregador(a) Universidade de Oxford
Causa da morte pleurisia

Thomas Willis (Great Bedwyn, Wiltshire, 27 de Janeiro de 1621Londres, 11 de Novembro de 1675) foi um médico inglês que desempenhou um papel importante na história das ciências médicas e foi co-fundador da Royal Society (1662).

A sua carreira médica teve início em Westminster (Londres), e depois, de 1660 até à sua morte, na Universidade de Oxford, onde foi titular da cátedra de Filosofia natural. Foi um dos pioneiros da pesquisa neuroanatómica.

Publicações[editar | editar código-fonte]

Pathologiae Cerebri et Nervosi Generis Specimen
  • Diatribæ duæ medico-philosophicæ, quarum prior agit de fermentatione sive de motu intestino particularum in quovis corpore, altera de febribus sive de motuearundum in sanguine animalum. Londini: T. Roycroft, 1659.
  • Cerebri anatome: cui accessit nervorum descriptio et usus. Londini: typ. J. Flesher, imp. J. Martyn & J. Allestry, 1664.
  • Pathologiae cerebri, et nervosi generis specimen in quo agitur de morbis convulsivis et de scorbuto. Amstelodami: apud D. Elzevirium, 1668.
  • Affectionum quæ dicuntur hystericæ et hypochondriacæ pathologia spasmodica vindicata. Accesserunt exercitationes medico-physicae duae de sanguinis accensione et de motu musculari. London: Jacob Allestry, 1670.
  • Affectionum quæ dicuntur hystericæ et hypochondriacæ pathologia spasmodica vindicata, contra responsionem epistolarem Nathanael. Highmori. Cui accesserunt exercitationes medico-physicae duæ. 1. de sanguinis accensione; 2, De motu musculari. Lugduni Batavorum: Driehuysen et Lopez, 1671.
  • De anima brutorum quæ hominis vitalis ac sensitiva est, excertitationes duæ; prior physiologica ejusdem naturam, partes, potentias et affectiones tradit; altera pathologica morbos qui ipsam, et sedem ejus primarium, nempe ceerebrum et nervosum genus atticiunt, explicat, eorumque therapeias instituit. London: R. Davis, 1672.
  • Pharmaceutice rationali, sive diatriba de medicamentorum operationibus in humano corpore. Londini: R. Scout, 1674-75. Pars secunda. Oxonii: Theatro Sheldoniano, 1675. 2 vols.
  • Opera omnia. Genevae: apud Samuelem de Tournes, 1676-80.
  • Practice of physick. London: T. Dring, C. Harper and J. Leigh, 1684.

Bibliografia[editar | editar código-fonte]

  • Canguilhem, G. La Formation du concept de réflexe aux XVIIe et XVIIIe siècles. Paris: Presses universitaires de France, 1955.
  • Hughes, J. T. "Thomas Willis 1621-1675: His life and work". New England Journal of Medicine. 328(1993)816-817.
  • Keele, K.D. "Thomas Willis on the Brain. An essay Review". Medical History. 11(1976)194-200.
  • López Piñero, J. M. "La iatroquímica de la segunda mitad del siglo XVII". In Laín, P. (dir). Historia Universal de la Medicina. Barcelona: Salvat, 1973. Vol. 4, pp. 279-295.

Ver também[editar | editar código-fonte]

Ligações externas[editar | editar código-fonte]

Ícone de esboço Este artigo sobre um(a) médico(a) é um esboço. Você pode ajudar a Wikipédia expandindo-o.