Putte Wickman

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Putte Wickman
Putte Wickman
Informação geral
Nome completo Hans Olof Wickman
Nascimento 10 de setembro de 1924
Falun, Dalarnas län
País  Suécia
Gênero(s) Jazz
Instrumento(s) Clarinete

Hans Olof Wickman, conhecido como Putte Wickman, (Falun, Dalarnas län, 10 de setembro de 1924Grycksbo, 14 de fevereiro de 2006) foi um clarinetista de jazz sueco.[1]

Cresceu em Borlänge e aprendeu clarineta como autodidata, instrumento que recebeu de sua mãe como presente de Natal.

Artie Shaw e Benny Goodman eram suas maiores influências, e já em 1944 era um músico em tempo integral. Já em 1945 the o jornal sueco "The Expressen" o descrevia como o maior clarinetista sueco.

Trabalhou com Jimmy Raney, Lars Gullin e Svend Asmussen até que finalmente tentou a sorte nos EUA, chegando a Nova Iorque em 1959. Se apresentou lá por muito tempo, inclusive no Carnegie Hall entre outros.

Durante os anos 60 se apresentava no Gröna Lund e no Puttes, um clube do qual era sócio.

Nos anos 70 se apresentou solo pelo mundo e nos anos 90 ainda estava em plena atividade, se aprensentando em jazz festivais.

Em 1994, Wickman recebeu a medalha Illis Quorum, hoje o maior prêmio conferido a um cidadão sueco pelo governo.

Putte Wickman era membro da Academia Real de Música da Suécia (Kungliga Musikaliska Akademien).

Discografia[editar | editar código-fonte]

  • 1969 - Putte Wickman & Sivuca (com Sivuca)
  • 1969 - Putte Wickman Quartet - Lars Sjøsten/ Sture Nordin/ Pelle Hulten - The Sound of Surprise - Live at the Pawnshop -
  • 1981 - Stockholm '81 (com John Lewis and Red Mitchell)
  • 1985 - Four Leaf Clover
  • 1987 - Wickman in Wonderland
  • 1987 - Time to remember (com o Hal Galper Trio)
  • 1988 - The very Tought of you (com Red Mitchell)
  • 1984 - Slukefter blues (com John Lewis)
  • 1994 - North American Tour 1991
  • 1995 - Happy together (com Domnérus)
  • 1996 - The Sound of Surprise
  • 1997 - Bewitched
  • 1998 - Django d'or (com Babik Reinhardt)
  • 1998 - Simple Isn't Easy: At The Stockholm Summer Jazz Festivals
  • 1999 - The champs (com Buddy De Franco e Claes Crona Trio)
  • 2004 - En sommarkonsert (com Jan Lundgren e Göran Fristorp)
  • 2004 - We will always be together (com Jan Lundgren, Jesper Lundgaard e Alex Riel)
  • 2004 - Putte 80 - Putte Wickman på Gazzell
  • 2005 - An Intimate Salute to Frankie (Sinatra)

Referências

  1. Miranda, Ulrika Junker; Anne Hallberg (2007). «Putte Wickman». Bonniers uppslagsbok (em sueco). Estocolmo: Albert Bonniers Förlag. p. 1084. 1143 páginas. ISBN 91-0-011462-6