Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Victor Amaya (Denver, 2 de julho de 1954) é um ex-tenista profissional estadunidense.[1]
Posição
|
N.
|
Data
|
Campeonato
|
Piso
|
Oponente
|
Placar
|
Campeão
|
1.
|
1977
|
Brisbane International, Austrália
|
Grama
|
Brian Teacher
|
6–1, 6–4
|
Vice
|
1.
|
1978
|
New Orleans Grand Prix, EUA
|
Carpete
|
Roscoe Tanner
|
3–6, 5–7
|
Vice
|
2.
|
1979
|
Denver Open, EUA
|
Carpete
|
Wojtek Fibak
|
4–6, 1–6
|
Campeão
|
2.
|
1979
|
Surrey Grass Court Championships, Reino Unido
|
Grama
|
Mark Edmondson
|
6–4, 7–5
|
Vice
|
3.
|
1980
|
Denver Open
|
Carpete
|
Gene Mayer
|
2–6, 2–6
|
Campeão
|
3.
|
1980
|
Washington Indoor, EUA
|
Carpete
|
Ivan Lendl
|
6–7, 6–4, 7–5
|
Vice
|
4.
|
1980
|
ATP de Johannesburg, África do Sul
|
Duro
|
Heinz Günthardt
|
4–6, 4–6
|
Vice
|
5.
|
1980
|
Grand Prix Cleveland, EUA
|
Duro
|
Gene Mayer
|
2–6, 1–6
|
Posição
|
N.
|
Data
|
Torneio
|
Piso
|
Parceiro
|
Oponentes
|
Placar
|
Vice
|
1.
|
1978
|
Louisville Tennis Classic, EUA
|
Saibro
|
John James
|
Wojtek Fibak Víctor Pecci
|
4–6, 7–6, 4–6
|
Vice
|
2.
|
1979
|
Lafayette, EUA
|
Saibro
|
Eric Friedler
|
Marty Riessen Sherwood Stewart
|
4–6, 4–6
|
Campeão
|
1.
|
1980
|
Aberto da França, Paris
|
Saibro
|
Hank Pfister
|
Brian Gottfried Raúl Ramírez
|
1–6, 6–4, 6–4, 6–3
|
Vice
|
3.
|
1980
|
Seiko Super Tennis, EUA
|
Duro
|
Hank Pfister
|
Peter Fleming John McEnroe
|
6–7, 7–6, 2–6
|
Campeão
|
2.
|
1980
|
Tokyo Indoor, Japão
|
Carpete
|
Hank Pfister
|
Marty Riessen Sherwood Stewart
|
6–3, 3–6, 7–6
|
Vice
|
4.
|
1981
|
WCT World Doubles, Londres
|
Carpete
|
Hank Pfister
|
Peter McNamara Paul McNamee
|
3–6, 6–2, 6–3, 3–6, 2–6
|
Campeão
|
3.
|
1981
|
Tokyo Indoor, Japão
|
Carpete
|
Hank Pfister
|
Heinz Günthardt Balázs Taróczy
|
6–4, 6–2
|
Campeão
|
4.
|
1982
|
ATP de Monterrey, México
|
Carpete
|
Hank Pfister
|
Tracy Delatte Mel Purcell
|
6–3, 6–7, 6–3
|
Vice
|
5.
|
1982
|
Queen's Club Championships, Londres
|
Grama
|
Hank Pfister
|
John McEnroe Peter Rennert
|
6–7, 5–7
|
Vice
|
6.
|
1982
|
Columbus Open, EUA
|
Carpete
|
Hank Pfister
|
Tim Gullikson Bernard Mitton
|
6–4, 1–6, 4–6
|
Campeão
|
5.
|
1982
|
Grand Prix Cleveland, EUA
|
Duro
|
Hank Pfister
|
Matt Mitchell Craig Wittus
|
6–4, 7–6
|
Vice
|
7.
|
1982
|
U.S. Open, Nova York
|
Duro
|
Hank Pfister
|
Kevin Curren Steve Denton
|
2–6, 7–6, 7–5, 2–6, 4–6
|
Campeão
|
6.
|
1983
|
Cincinnati Masters, EUA
|
Duro
|
Tim Gullikson
|
Carlos Kirmayr Cássio Motta
|
6–4, 6–3
|
Referências