Louvores em Reparação da Blasfêmia

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

Os Louvores em Reparação das Blasfêmias ou Laudes Divinæ são uma oração católica e, em algumas dioceses, é recitado em seguida à liturgia da Bênção do Santíssimo Sacramento. Esta oração é também recitada por católicos piedosos após virem ou ouvirem alguma blasfêmia ou profanação.

História[editar | editar código-fonte]

Os louvores foram originalmente escritos em italiano por Luigi Felici, S.J. em 1797, com o propósito expresso de reparar as blasfêmias e profanações que eram cometidas em sua época.[1] Os louvores foram expandidos logo em seguida, em 1801, e finalmente tornaram-se uma recitação, seguinte à Bênção, em que o sacerdote entoa cada verso, que é então repetido pela congregação. [2]

Texto da oração[editar | editar código-fonte]

Latim
Benedictus Deus.
Benedictum Nomen Sanctum eius.
Benedictus Iesus Christus, verus Deus et verus homo.
Benedictum Nomen Iesu.
Benedictum Cor eius sacratissimum.
Benedictus Sanguis eius pretiosissimus.
Benedictus Iesus in sanctissimo altaris Sacramento.
Benedictus Sanctus Spiritus, Paraclitus.
Benedicta excelsa Mater Christi, Maria sanctissima.
Benedicta sancta eius et immaculata Conceptio.
Benedicta eius gloriosa Assumptio.
Benedictum nomen Mariae, Virginis et Matris.
Benedictus sanctus Ioseph, eius castissimus Sponsus.
Benedictus Deus in Angelis suis, et in Sanctis suis.
Amen.

Referências[editar | editar código-fonte]