Marino Dandolo

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

Marino Dandolo (em grego: Μαρίνος Δάνδολος; m. antes de 1243) foi um nobre italiano, membro da proeminente família Dandolo,[a] e o primeiro governante latino da ilha de Andros após a Quarta Cruzada.[1] Ele acompanhou Marco Sanudo na conquista das ilhas egeias em 1207 e foi recompensado com o controle da ilha de Andros como um sub-feudo.[2] Ele foi removido da ilha cerca de 1239 por Geremia Ghisi,[3] e morreu em exílio antes de agosto de 1243.[4]

Notas[editar | editar código-fonte]

[a] ^ Ele foi originalmente descrita como um sobrinho do doge de Veneza Enrico Dandolo por Karl Hopf com base em identificações errôneas com homônimos. Cf. Loenertz 1970, p. 402–403, Setton 1976, p. 430 (nota 124)

Referências

  1. Miller 1908, p. 108.
  2. Miller 1908, p. 578–579.
  3. Setton 1976, p. 430.
  4. Setton 1976, p. 429.

Ver também[editar | editar código-fonte]

Precedido por
Título novo
Senhor de Andros
1207 – 1239
Sucedido por
Geremia Ghisi

Bibliografia[editar | editar código-fonte]

  • Loenertz, Raymond-Joseph (1970). Marino Dandolo, seigneur d'Andros, et son conflit avec l'évêque Jean in "Byzantina et Franco-Graeca. Roma: [s.n.] 
  • Miller, William (1908). The Latins in the Levant, a History of Frankish Greece (1204–1566). Nova Iorque: E.P. Dutton and Company 
  • Setton, Kenneth Meyer (1976). The Papacy and the Levant, 1204–1571: Volume I. The Thirteenth and Fourteenth Centuries. Filadélfia: The American Philosophical Society. ISBN 0-87169-114-0