Convento Asturicense

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Convento Asturicense

O Convento Asturicense (em latim: Conventus Asturicensis) foi uma entidade administrativa romana situada no noroeste da Península Ibérica, que fiz parte da Galécia, cujo limite sul era o rio Douro. O nome tem origem na capital e cidade mais importante Astúrica Augusta (atual Astorga).[1] Sabe-se pela obra de Plínio, o Velho que o convento tinha 22 povos num total de 240 mil pessoas livres.[nota 1][2]

Notas[editar | editar código-fonte]

  1. O Convento Bracarense tinha 285 mil pessoas livres e o Convento Lucense tinha 166 mil.

Referências

  1. Paul Fouracre,Rosamond McKitterick (ed.). The New Cambridge Medieval History: Volume 1, C.500-c.700. [S.l.: s.n.] p. 168 
  2. História Natural de Plínio, o Velho, livro III, IV, 28. "Iunguntur iis Astrum XXII populi divisi in Augustanos et Trasmontanos, Asturica urbe magnifica. in iis sunt Gigurri, Paesici, Lancienses, Zoelae. numerus omnis multitudinis ad CCXL liberorum capitum. "