Um Sobrevivente de Varsóvia: diferenças entre revisões

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Conteúdo apagado Conteúdo adicionado
bot: revertidas edições de 177.158.144.239 ( modificação suspeita : -43), para a edição 22057324 de SieBot
Etiqueta: Repetição de caracteres
Linha 19: Linha 19:
== Gravações ==
== Gravações ==
* Columbia SBRG 72119-20: CBC Symphony Orchestra; Robert Craft, conductor<ref>Edward Greenfield, "Gramophone Records" (review of Schoenberg, Complete Works, Vol. 1) (1963). ''The Musical Times'', '''104''' (1448): p. 714.</ref>
* Columbia SBRG 72119-20: CBC Symphony Orchestra; Robert Craft, conductor<ref>Edward Greenfield, "Gramophone Records" (review of Schoenberg, Complete Works, Vol. 1) (1963). ''The Musical Times'', '''104''' (1448): p. 714.</ref>

==Texto==

{| class="wikitable"
|-
! Inglês !! Português
|-
|I cannot remember everything. I must have been unconscious most of the time.

I remember only the grandiose moment when they all started to sing, as if prearranged, the old prayer they had neglected for so many years - the forgotten creed!
But I have no recollection how I got underground to live in the sewers of Warsaw for so long a time.<br.>
The day began as usual: Reveille when it still was dark.
"Get out!" Whether you slept or whether worries kept you awake the whole night.
You had been separated from your children, from your wife, from your parents. You don't know what happened to them... How could you sleep?

The trumpets again - "Get out!
The sergeant will be furious!" They came out; some very slowly, the old ones, the sick ones; some with nervous agility.
They fear the sergeant.
They hurry as much as they can. In vain! Much too much noise, much too much commotion! And not fast enough!
The Feldwebel shouts: "Achtung! Stilljestanden! Na wird's mal! Oder soll ich mit dem Jewehrkolben nachhelfen? Na jut; wenn ihrs durchaus haben wollt!" ("Attention! Stand still! How about it, or should I help you along with the butt of my rifle? Oh well, if you really want to have it!")

The sergeant and his subordinates hit everyone: young or old, strong or sick, guilty or innocent ...

It was painful to hear them groaning and moaning.

I heard it though I had been hit very hard, so hard that I could not help falling down. We all on the ground who could not stand up were then beaten over the head...

I must have been unconscious. The next thing I heard was a soldier saying: "They are all dead!"

Whereupon the sergeant ordered to do away with us.

There I lay aside half conscious. It had become very still - fear and pain. Then I heard the sergeant shouting: „Abzählen!“ ("Count off!")

They start slowly and irregularly: one, two, three, four - "Achtung!" The sergeant shouted again, "Rascher! Nochmals von vorn anfange! In einer Minute will ich wissen, wieviele ich zur Gaskammer abliefere! Abzählen!“ ("Faster! Once more, start from the beginning! In one minute I want to know how many I am going to send off to the gas chamber! Count off!")

They began again, first slowly: one, two, three, four, became faster and faster, so fast that it finally sounded like a stampede of wild horses, and (all) of a sudden, in the middle of it, they began singing the Shema Yisroel.

|Não posso me lembrar de tudo. Devo ter estado inconsciente na maio parte do tempo.

Me lembro somente do grandioso quando eles todos começaram a cantar, como se tivessem ensaiado, a antiga oração que eles tiveram negliganciado por tantos anos - o credo esquecido!
Mas não tenho a lembrança de como fui parar no subsolo para viver no esgoto de Varsóvia por tanto tempo.<br.>
O dia começou como de costume: acordamos quando ainda estava escuro.
'Vamos saindo" - quer você tenha dormido, quer a preocupação tenha mantido você acordado a noite inteira.
Você foi separado dos seus filhos, da sua esposa, dos seus pais; você não sabe o que aconteceu com eles - como você poderia dormir?

Os trompetes de novo "Vamos saindo"
"O sargento ficará furioso" Eles saíram;alguns muito lentamente; os velhos, os doentes; alguns com uma agilidade nervosa.
Eles temiam o sargento.
Eles se apressavam o tanto possível. Em vão!Muito, muito barulho,muita, muita comoção - E não foi rápido o suficiente!
O sargento gritava: "Achtung! Stilljestanden! Na wird's mal! Oder soll ich mit dem Jewehrkolben nachhelfen? Na jut; wenn ihrs durchaus haben wollt!" (Atenção! Levantem rápido! Mas o que é isso? Será que eu devo ajudar-los com a coronha do meu fuzil? Tá bom; se é isso que vocês querem...!" )

O sargento e seus subordinados batiam em todos; jovens e novos, fracos e fortes, culpados e inocentes.

Era doloroso ouvir os gemidos e os grunhidos.

Eu ouvia enquanto era batido fortemente, tão forte que não pude me sustentar e cai. Estávamos todos ao chão, sem poder se levantar, quando esntão nos golpearam na cabeça.

Devo ter ficado inconsciente. A próxima coisa que eu ouvi foi um soldado a dizer: "eles estão todos mortos"

Foi quando o sargento ordenou que dessem um fim na gente.

Eu estava jogado num canto, semi-consciente. Tudo ficou muito vago- medo e dor.

Então eu ouvi o sargento gritar: „Abzählen!“ (Vão para o outro lado). Eles começaram devagar e irregularmente Uno, due, tre, quattro -"Achtung!" ("Atenção!") o sargento gritava de novo, "Rascher! Nochmals von vorn anfange! In einer Minute will ich wissen, wieviele ich zur Gaskammer abliefere! Abzählen!“ ("Mais rápido!" "Recomeçem do princípio! Em um minuto quero ver quantos terei que mandar para a câmara de gás! VÃO PARA O OUTRO LADO !".)

Eles começaram de novo, primeiro devagar:um, dois, três, quatro, ficaram rápidos, cada vez mais rápidos, tão rápidos que finalmente começou a soar como o cavalgar de cavalos selvagens, e todos de repente, no meio disso, começaram a cantar Shema Ysroël (Ouça Israel .
|}


{| class="wikitable"
|-
! Ebraico (Traslitterato) !! Italiano
|-
|Shema Israel, Adonai Eloheinu, Adonai Echad. <br.> Veahavta et Adonai Elohecha bechol levavecha uvechol nafshecha, uvechol meodecha. Vehayu hadevarim haeileh, asher anochi metsavecha hayom, al levavecha. Veshinantam levanecha, vedibarta bam beshivtecha beveitecha, uvlechtecha vaderech, uvshochbecha uvkumecha. Ukshartam leot al yadecha, vehayu letotafot bein einecha. Uchtavtam, al mezuzot beitecha, uvisharecha.
|Escuta, ó Israel, o Senhor é teu Deus, o Senhor é um. <br.> E amarai ao Senhor teu Deus com todo o teu coração, com toda a tua alma e com toda a tua força. Colocareis essas palavaras que te ordeno hoje , no teu coração, e ensinareis a teu filhos, pronunciando quando sentado em casa, caminhando pela estrada , quando deitar e quando levantar. Colocareis em teu braço, e usarás como sinal entre teus olhos, e escreverás nos batentes das suas casas e nos portões (da cidade).
|}



{{Ref-section}}
{{Ref-section}}

Revisão das 16h19min de 29 de janeiro de 2013

Um Sobrevivente de Varsóvia, Op. 46 (em alemão: Ein Überlebender aus Warschau) é um oratório para voz recitante, coro masculino e orquestra escrito pelo compositor austríaco Arnold Schönberg em 1947. A obra foi composta em estilo dodecafônico. Embora seja definida como um oratório, sua duração é muito breve: entre 6 e 7 minutos. É considerada por muitos críticos uma das mais importantes obras musicais dedicadas ao holocausto.

A inspiração inicial para a peça foi uma sugestão do bailarino russo Corinne Chochem, sobre um trabalho que prestasse um tributo às vítimas judias do Terceiro Reich. Visto que as colaborações entre Chochem e Schönberg não tiveram resultados, Schönberg continuou a desenvolver a ideia para o trabalho independentemente. Recebeu então uma carta da Fundação Musical Koussevitzsky encomendando um trabalho orquestral. Por essa ocasião, Schönberg se decidiu a realizar esse tributo. O trabalho foi escrito de 11 de Agosto de 1947 a 23 de Agosto de 1947.[1]

Por causa da conexão da Fundação Koussevitzsky e do regente Serge Koussevitzsky com a Boston Symphony Orchestra, presumiu-se que a Boston Symphony e Koussevitzsky fariam a estréia. Entretanto, Kurt Frederick, regente da Albuquerque Civic Symphony Orchestra, havia ouvido sobre esse novo trabalho e escreveu a Schönberg pedindo permissão para estreá-la.

A estréia foi originalmente marcada para 7 de Setembro de 1948, mas só aconteceu em 4 de Novembro do mesmo ano, em Albuquerque, Novo México, na Universidade do Novo México.[1] Kurt Frederick regeu a Albuquerque Civic Symphony Orchestra, com Sherman Smith como narrador. Entre a data anteriormente agendada e a da estréia de fato, Koussevitzsky ouviu sobre a o pedido de Albuquerque e aprovou a situação.[1]

Richard S. Hill publicou uma análise do uso que Schoenberg faz das séries dodecafônicas nessa composição.[2] Jacques-Louis Monod fez a vesão definitiva das partituras, que foi publicada em 1979.[3] Beat A. Föllmi publicou uma análise detalhada de Um Sobrevivente de Varsóvia.[4]


Gravações

  • Columbia SBRG 72119-20: CBC Symphony Orchestra; Robert Craft, conductor[5]

Texto

Inglês Português
I cannot remember everything. I must have been unconscious most of the time.

I remember only the grandiose moment when they all started to sing, as if prearranged, the old prayer they had neglected for so many years - the forgotten creed! But I have no recollection how I got underground to live in the sewers of Warsaw for so long a time.<br.> The day began as usual: Reveille when it still was dark. "Get out!" Whether you slept or whether worries kept you awake the whole night. You had been separated from your children, from your wife, from your parents. You don't know what happened to them... How could you sleep?

The trumpets again - "Get out! The sergeant will be furious!" They came out; some very slowly, the old ones, the sick ones; some with nervous agility. They fear the sergeant. They hurry as much as they can. In vain! Much too much noise, much too much commotion! And not fast enough! The Feldwebel shouts: "Achtung! Stilljestanden! Na wird's mal! Oder soll ich mit dem Jewehrkolben nachhelfen? Na jut; wenn ihrs durchaus haben wollt!" ("Attention! Stand still! How about it, or should I help you along with the butt of my rifle? Oh well, if you really want to have it!")

The sergeant and his subordinates hit everyone: young or old, strong or sick, guilty or innocent ...

It was painful to hear them groaning and moaning.

I heard it though I had been hit very hard, so hard that I could not help falling down. We all on the ground who could not stand up were then beaten over the head...

I must have been unconscious. The next thing I heard was a soldier saying: "They are all dead!"

Whereupon the sergeant ordered to do away with us.

There I lay aside half conscious. It had become very still - fear and pain. Then I heard the sergeant shouting: „Abzählen!“ ("Count off!")

They start slowly and irregularly: one, two, three, four - "Achtung!" The sergeant shouted again, "Rascher! Nochmals von vorn anfange! In einer Minute will ich wissen, wieviele ich zur Gaskammer abliefere! Abzählen!“ ("Faster! Once more, start from the beginning! In one minute I want to know how many I am going to send off to the gas chamber! Count off!")

They began again, first slowly: one, two, three, four, became faster and faster, so fast that it finally sounded like a stampede of wild horses, and (all) of a sudden, in the middle of it, they began singing the Shema Yisroel.

Não posso me lembrar de tudo. Devo ter estado inconsciente na maio parte do tempo.

Me lembro somente do grandioso quando eles todos começaram a cantar, como se tivessem ensaiado, a antiga oração que eles tiveram negliganciado por tantos anos - o credo esquecido! Mas não tenho a lembrança de como fui parar no subsolo para viver no esgoto de Varsóvia por tanto tempo.<br.> O dia começou como de costume: acordamos quando ainda estava escuro. 'Vamos saindo" - quer você tenha dormido, quer a preocupação tenha mantido você acordado a noite inteira. Você foi separado dos seus filhos, da sua esposa, dos seus pais; você não sabe o que aconteceu com eles - como você poderia dormir?

Os trompetes de novo "Vamos saindo" "O sargento ficará furioso" Eles saíram;alguns muito lentamente; os velhos, os doentes; alguns com uma agilidade nervosa. Eles temiam o sargento. Eles se apressavam o tanto possível. Em vão!Muito, muito barulho,muita, muita comoção - E não foi rápido o suficiente! O sargento gritava: "Achtung! Stilljestanden! Na wird's mal! Oder soll ich mit dem Jewehrkolben nachhelfen? Na jut; wenn ihrs durchaus haben wollt!" (Atenção! Levantem rápido! Mas o que é isso? Será que eu devo ajudar-los com a coronha do meu fuzil? Tá bom; se é isso que vocês querem...!" )

O sargento e seus subordinados batiam em todos; jovens e novos, fracos e fortes, culpados e inocentes.

Era doloroso ouvir os gemidos e os grunhidos.

Eu ouvia enquanto era batido fortemente, tão forte que não pude me sustentar e cai. Estávamos todos ao chão, sem poder se levantar, quando esntão nos golpearam na cabeça.

Devo ter ficado inconsciente. A próxima coisa que eu ouvi foi um soldado a dizer: "eles estão todos mortos"

Foi quando o sargento ordenou que dessem um fim na gente.

Eu estava jogado num canto, semi-consciente. Tudo ficou muito vago- medo e dor.

Então eu ouvi o sargento gritar: „Abzählen!“ (Vão para o outro lado). Eles começaram devagar e irregularmente Uno, due, tre, quattro -"Achtung!" ("Atenção!") o sargento gritava de novo, "Rascher! Nochmals von vorn anfange! In einer Minute will ich wissen, wieviele ich zur Gaskammer abliefere! Abzählen!“ ("Mais rápido!" "Recomeçem do princípio! Em um minuto quero ver quantos terei que mandar para a câmara de gás! VÃO PARA O OUTRO LADO !".)

Eles começaram de novo, primeiro devagar:um, dois, três, quatro, ficaram rápidos, cada vez mais rápidos, tão rápidos que finalmente começou a soar como o cavalgar de cavalos selvagens, e todos de repente, no meio disso, começaram a cantar Shema Ysroël (Ouça Israel .


Ebraico (Traslitterato) Italiano
Shema Israel, Adonai Eloheinu, Adonai Echad. <br.> Veahavta et Adonai Elohecha bechol levavecha uvechol nafshecha, uvechol meodecha. Vehayu hadevarim haeileh, asher anochi metsavecha hayom, al levavecha. Veshinantam levanecha, vedibarta bam beshivtecha beveitecha, uvlechtecha vaderech, uvshochbecha uvkumecha. Ukshartam leot al yadecha, vehayu letotafot bein einecha. Uchtavtam, al mezuzot beitecha, uvisharecha. Escuta, ó Israel, o Senhor é teu Deus, o Senhor é um. <br.> E amarai ao Senhor teu Deus com todo o teu coração, com toda a tua alma e com toda a tua força. Colocareis essas palavaras que te ordeno hoje , no teu coração, e ensinareis a teu filhos, pronunciando quando sentado em casa, caminhando pela estrada , quando deitar e quando levantar. Colocareis em teu braço, e usarás como sinal entre teus olhos, e escreverás nos batentes das suas casas e nos portões (da cidade).


Referências

  1. a b c Michael Strasser, "A Survivor from Warsaw as Personal Parable" (Fevereiro de 1995). Music & Letters, 76 (1): pp. 52-63.
  2. Richard S. Hill, "Music Reviews: A Survivor from Warsaw, for Narrator, Men's Chorus, and Orchestra by Arnold Schoenberg" (Dezembro de 1949). Notes (2nd Ser.), 7 (1): pp. 133-135.
  3. Richard G. Swift, Review of newly revised edition of Arnold Schoenberg, A Survivor from Warsaw (Setembro de 1980). MLA Notes, 37 (1): p. 154.
  4. Beat A. Föllmi, "I Cannot Remember Ev'rything". Eine narratologische Analyse von Arnold Schönbergs Kantate "A Survivor from Warsaw" op. 46" (1998). Archiv für Musikwissenschaft, Jahrgang LV (Heft 1): pp. 28-56 (article in German).
  5. Edward Greenfield, "Gramophone Records" (review of Schoenberg, Complete Works, Vol. 1) (1963). The Musical Times, 104 (1448): p. 714.

  • Offergeld, Robert. Beethoven - Symphony no. 9 - Schoenberg - A Survivor from Warsaw, BMG Classics 09026-63682-2, Nova York, 2000.
  • Schoenberg, Arnold. Style and Idea. University of California Press, Los Angeles, 1984. ISBN 0-520-05294-3

Ligações externas

Predefinição:Link FA