Cristóbal de Losada y Puga

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

Cristóbal de Losada y Puga (Nova Iorque, 14 de abril de 1894Lima, 30 de agosto de 1961) foi um matemático e engenheiro de minas peruano.[1]

Foi professor da Universidad Nacional de Ingeniería, da Universidade Nacional Maior de São Marcos e da Pontificia Universidad Católica del Perú, onde foi decano da Facultad de Ciencias e pro-reitor. Foi também ministro da Educação no governo de José Luis Bustamante y Rivero e diretor da Biblioteca Nacional do Peru entre 1948 e 1961.

Foi palestrante do Congresso Internacional de Matemáticos em Toronto (1924).[2][3]

Obras[editar | editar código-fonte]

Obra principal[editar | editar código-fonte]

  • Curso de Análisis matemático (3 volumes, 1945-1954)

Outras obras[editar | editar código-fonte]

  • Las anomalías de la gravedad: su interpretación geológica, sus aplicaciones mineras (1917; aumentada en 1920)
  • Contribución a la teoría matemática de las clépsidras y de los filtros (1922)
  • Sobre las curvas de rodadura (1923)
  • Mecánica racional (1930)
  • Curso de Cálculo Infinitesimal (1938)
  • Teoría y técnica de la fotoelastisimetría (1941)
  • Galileo (1942)
  • Copérnico (1943).

Referências

  1. «Cristobal de Losada y Puga» (em espanhol). Consultado em 14 de outubro de 2017 
  2. «Proceedings of the International Mathematical Congress Toronto, 1924» (PDF). Consultado em 14 de outubro de 2017. Arquivado do original (PDF) em 14 de outubro de 2017 
  3. «A short contribution to the kinetic theory of gases» (PDF). Consultado em 14 de outubro de 2017. Arquivado do original (PDF) em 14 de outubro de 2017 

Bibliografia[editar | editar código-fonte]