Língua kumzari

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Kumzari
Falado(a) em: Omã, Irã,Emirados Árabes Unidos
Região: Kumzar
Total de falantes: 2.300 (1993–2011)
Família: Indo-europeia
 Indo-Iraniana
  Iraniana
   Iraniana Ocidental
    Kumzari
Códigos de língua
ISO 639-1: --
ISO 639-2: ---
ISO 639-3: zum

Kumzari (em persa: کومزاری, em árabe: لغة كمزارية) é uma língua iraniana do sudoeste, que é semelhante às línguas persa, achomi e luri.[1] Embora vulnerável, sobrevive hoje com 4 mil a 5 mil falantes.[2] É falado por kumzaris na costa Kumzar da Península de Musandam, norte de Omã. Essa é a única língua iraniana falada exclusivamente na Península Arábica. Kumzaris também podem ser encontrados nas cidades de Doba (Xarja), Emirados Árabes Unidos, Khasab, Omã, bem como em várias aldeias, e em Larak, Irã Os falantes são descendentes de pescadores que habitavam a costa do Golfo Pérsico e do Golfo de Omã.

Localização[editar | editar código-fonte]

O nome Kumzari deriva da vila montanhosa historicamente rica de Kumzar. A língua tem dois grupos principais de falantes, um de cada lado do Estreito de Ormuz: pela tribo Shihuh da Península de Musandam e pela comunidade Laraki da ilha de Larak no Irã. Na Península de Musandam, a população de Kumzar concentra-se em Omã, na aldeia de Kumzar e num bairro de Khasab conhecido como Harat al-Kumzari. Além disso, Kumzari é encontrada em Doba (Xarja) e nas aldeias costeiras de Elphinstone e Malcolm Inlets. É a língua materna dos pescadores descendentes do Iêmen conquistador de Omã, Malek bin Faham (em árabe: مالك بن فهم). Com base em evidências linguísticas, a presença de kumzaris na região arábica existe antes da [conquista muçulmana da região no século VII d.C..[3]

Escrita[editar | editar código-fonte]

A língua usa o alfabeto perso-árabe com 32 letras.

Fonologia[editar | editar código-fonte]

Consoantes[editar | editar código-fonte]

Kumzari tem 19 consoante, e todas menos três (ʔ, ʁ, ɦ) também existem como geminadas [4]

Consonant phonemes
Bilabial Labiodental Alveolar Velar alveolar Palato-alveolar1 Palatal Velar Uvular Faringeal Glotal
Oclusiva/ Africada p b t d tˠ dˠ tʃ dʒ k g q ʔ
Fricativa f s z sˠ zˠ ʃ χ ʁ ħ ɦ
Nasal m n
Aproximante w l ɻ j

1 van der Wal usa o termo alveo-palatal para descrever essas consoantes, usando símbolos “alpha”” IPA para consoante palato-alveolar em vez de consoante alvéolo-palatal.

Vogais[editar | editar código-fonte]

Kumzari tem uma distinção de extensão em suas vogais, com cinco vogais longas e três vogais curtas. Vogais nunca ocorrem em hiatos diretos; em vez disso, eles são separados por uma semivogal como /j/ ou /w/, ou uma oclusiva glotal (/ʔ/).

Vowels
Anterior Central Posterior
Fechada
Meio fechada ɪ ʊ
Meio aberta curta ɐ
Aberta longa

Amostra de texto[editar | editar código-fonte]

قصتی مآمی حکآیتی تیسکن یعنی. رفت ﻭآحد مردکیه حبوﻭآ یی رﻭکی آ حبو ﻭآ یی. مآم یی مرسی بپ یی مرسی یعنی روکی نه حبو ﻭآ یی. سآتی ﻭآ یی آرضی آرضی ﻭآ یی یعنی. Transliteração

Qiṣṣite māme ḥakāyite tīskan yaʔnī. Raft wāḥid mardkeā ḥubbo wā ye roke ā ḥubbo wā ye. Mām ye murse bap ye murse yaʔnī roke na ḥubbo wā ye. Sāte wā ye arḍe arḍe wā ye yaʔnī.

Português

A story great to tell. That is to say, a tale. There was a certain man who had a grandmother. That boy, he had a grandmother. His mother had died. His father had died. But that boy had a grandmother. Now, some property was in his possession. That is, he had a plot of land.

=Notas[editar | editar código-fonte]

  1. Frye, Richard Nelson (1984). The History of Ancient Iran, Part 3, Volume 7. [S.l.: s.n.] ISBN 9783406093975 
  2. Anonby, Erik John. 2013. “Stress-induced Vowel Lengthening and Harmonization in Kumzari.” Uppsala Universitet 61:4. um:nbn:se:uu:diva-203439
  3. "Anonby & Yousefian 2011">Anonby, Erik & Pakzad Yousefian. 2011. “Adaptive Multilinguals: A Survey of Language on Larak Island.” Studia Iranica Upsaliensia 16: http://www.diva-portal.org/smash/get/diva2:458175/FULLTEXT01.pdf
  4. van der Wal, Anonby C. A. (22 de abril de 2015). A grammar of Kumzari: a mixed Perso-Arabian language of Oman. Leiden, Netherlands: Centre for Linguistics (LUCL), Faculty of Humanities, Leiden University 

Bibliografia[editar | editar código-fonte]

  • Al-Salimi, Abdulrahman. 2011. “The Transformation of Religious Learning in Oman: Tradition and Modernity.” Journal of the Royal Asiatic Society, Third Series 21.2:10. http://jstor.org/stable/23011490
  • Al-Salimi, Abdulrahman. 2008. “The Wajihids of Oman.” Proceedings of the Seminar for Arabian Studies 39:8. http://jstor.org/stable/41223995
  • Bailey, H.W. 1931. “Kumzari Dimestan.” Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain & Ireland, 1:139. http://jstor.org/stable/25194182.
  • Bailey, H. W. 1931. “The Kumzari Dialect of the Shihuh Tribe, Arabia, and a Vocabulary, Review by H. W. B.” Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain & Ireland, 1:1. http://jstor.org/stable/25194234.
  • Battenburg, John. 2013. “The Status of Kumzari and its Speakers: A Local Language of the Musandam Peninsula of Oman.” Language Problems & Language Planning 37.1:12. doi: 10.1075/lplp.37.1.02bat.
  • O’Reilly, Marc J. 1998. “Omanibalancing: Oman Confronts an Uncertain Future.” Middle East Journal 52.1:70-84. http://jstor.org/stable/4329154.
  • Melamid, Alexander. 1986. “Interior Oman.” Geographical Review 76.3:5. https://www.jstor.org/stable/214149.

Lígações externas[editar | editar código-fonte]