Narcís Monturiol

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Narcís Monturiol
Narcís Monturiol
Narcís Monturiol, Museu Marítimo de Barcelona.
Nome completo Narcís Monturiol i Estarriol
Nascimento 28 de setembro de 1819
Figueres, Província de Girona
Morte 6 de setembro de 1885 (65 anos)
Sant Martí de Provençals, Província de Barcelona
Nacionalidade Espanha
Ocupação jornalista, político, inventor

Narcís Monturiol i Estarriol (Figueres, 28 de setembro de 1819Sant Martí de Provençals, 6 de setembro de 1885) foi um engenheiro, intelectual, impressor, pintor, político e inventor catalão, célebre por ter inventado o primeiro submarino com propulsão autónoma utilizando um motor químico anaeróbico.[1]

História[editar | editar código-fonte]

Narcís Monturiol veio de uma família de artesões sendo seu pai tanoeiro, o ofício paterno criou oportunidade para que Narcís Monturiol aprendesse os procedimentos relacionados a impermeabilidade. Em sua vida acadêmica passou pela Escola de Medicina em Cervera, curso que não concluiu. Frequentou a Escola de Direito de Barcelona aonde recebeu graduação em 1845, não exerceu a profissão de advogado.[1]

Trabalhou com escritor em uma editora que publicava jornais e panfletos que defendiam ideais radicais relacionados ao comportamento feminino, pacifismo e comunismo. Foi o redator do periódico El Republicano , fundando também o jornal La Madre de Familia primeiro periódico comunista em língua espanhola.[1]

Após o movimentos conhecido como Revoluções de 1848 que aconteceu na Europa central e oriental que era contra os regimes governamentais autocráticos, foi obrigado a seguir para o exílio na França. Retornou a Barcelona em 1849 ficando proibido de voltar a atividade de editor. A partir deste fato voltou suas atenções para as áreas da ciência e da engenharia.

Em 1858 Monturiol apresentado um projeto científico intitulado El Ictíneo ou o peixe-navio. No ano seguinte aconteceu o primeiro mergulho de seu submarino no porto de Barcelona. Publicando em seguida, entre outros trabalhos o Ensayo sobre el arte de navegar por debajo del agua que explicava o funcionamento do El Ictíneo.[2][3]

Seu último trabalho foi a publicação em 1882 do jornal diário El Anunciador Financiero.

Trabalhos publicados[editar | editar código-fonte]

  • El Ictíneo o barco-pez
  • Ensayo sobre el arte de navegar por debajo del agua
  • Memoria sobre la navegación submarina
  • Un reo de muerte. Las ejecuciones y los espectadores: consejos de un padre a sus hijos
  • Estudios de Historia Natural
  • Del magnetismo terrestre
  • Estudio de las corrientes marinas
  • Descubrimiento del Polo
  • La gravitación universal

Bibliografia[editar | editar código-fonte]

  • Padrosa Gorgot, Inés. Diccionari biogràfic de l'Alt Empordà. Girona: Diputació, 2009, p. 912 p.. ISBN 9788496747548.
  • Peñarroja, Jordi. Ictineus - Aventures, invents i navegacions d'en Narcís Monturiol. Barcelona: Llibres de l'Índex - La Tempestad, 2009, p. 261. ISBN 978-84-96563-87-2.
  • Vallès, Carles. Diccionari de l'Alt Empordà. Figueres: Art-3, 1984. ISBN 84-85874-10-2.
  • Historia de la prensa pedagógica en España. Antonio Checa Godoy. Universidad de Sevilla, 2002, p. 254. ISBN 978-84-472-0711-4

Referências

  1. a b c «Narcís Monturiol i Estarriol» (em catalão). Gran Enciclopèdia Catalana. Consultado em 30 de março de 2014 
  2. «Narcís Monturiol i Estarriol.- Biografia» (em espanhol). Institut d'Educació Secundària Narcís Monturiol. Consultado em 30 de março de 2014 
  3. Thomas Holian. «Monturiol» (em inglês). US Submarine Force. Consultado em 30 de março de 2014. Arquivado do original em 21 de abril de 2015 

Ligações externas[editar | editar código-fonte]

O Commons possui uma categoria com imagens e outros ficheiros sobre Narcís Monturiol
Ícone de esboço Este artigo sobre História da Catalunha é um esboço. Você pode ajudar a Wikipédia expandindo-o.