Oleksiy Arestovych

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Oleksii Arestovych
Oleksiy Arestovych
Oleksii Arestovych
Assessor do Gabinete do Presidente da Ucrânia
Período 1 de dezembro de 2020 a 17 de janeiro de 2023
Dados pessoais
Nascimento 3 de agosto de 1975
Dedoplistsqaro, República Socialista Soviética da Geórgia, União Soviética
Partido Independente

Oleksii Mykolaiovych Arestovych[1] (em ucraniano: Олексій Миколайович Арестович; nascido em 3 de agosto de 1975) é um ex-oficial da Direção-Geral de Inteligência da Ucrânia, blogueiro, ator, colunista político e militar.[2][3] Ele foi um porta-voz do Grupo de Contato Trilateral sobre a Ucrânia. Arestovych trabalhou como Assessor de Comunicações Estratégicas do Escritório do Presidente da Ucrânia de dezembro de 2020 a janeiro de 2023.

Infância[editar | editar código-fonte]

Oleksii Arestovych nasceu em Dedoplistsqaro, Geórgia.[4] Seu pai era um polaco-bielorrusso e sua mãe uma russa da região de Voronej. Arestovych passou uma parte significativa de sua infância na Bielorrússia.[5][6]

Carreira militar[editar | editar código-fonte]

Arestovych é formado pela Academia Militar de Odessa e possui um diploma de tradutor militar. De acordo com dados que precisam de confirmação adicional, ele trabalhou na Direção-Geral de Inteligência do Ministério da Defesa da Ucrânia de 1994 a 2005 e é tenente-coronel da reserva.[7][8][9][10]

Desde 2014, ele tem preparado unidades de combate sob o programa da Reserva Popular,[11] sendo também organizador de um fundo de caridade para fornecer apoio psicológico aos militares na Zona de Operações Anti-terroristas (2014–2017).

De setembro de 2018 a setembro de 2019, ele serviu na Operação das Forças Conjuntas perto de Kramatorsk, na 72.ª Brigada Mecanizada, como oficial de inteligência.[12]

Carreira política[editar | editar código-fonte]

Em 2005, Arestovych ingressou no partido político de extrema-direita "Pátria", liderado por Dimitri Korchinskii.[13][14] No início de 2009, junto com Korchynskyi, ele organizou a iniciativa cidadã "Tire todos para fora", cuja tarefa era "fazer com que as autoridades resolvam os principais problemas das pequenas e médias empresas e dos transportadores do país".[15]

Em junho de 2009, foi nomeado vice-diretor da Administração do Distrito Prymorskyi do Conselho da Cidade de Odessa,[16] mas foi demitido após três meses a seu próprio pedido.[17]

Em 28 de outubro de 2020, Arestovych foi nomeado por Leonid Kravchuk como Assessor de Política de Informação[18][19][20] e porta-voz oficial da delegação ucraniana no Trilateral Contact Group on Ukraine nas negociações de Minsk para resolver a guerra no Donbas.[21][22][23] Em 1.º de dezembro de 2020, o Chefe do Escritório do Presidente da Ucrânia, Andriy Yermak, nomeou Oleksiy Arestovych seu assessor autônomo em comunicações estratégicas no campo da segurança nacional e defesa.[24][25] Kravchuk, o chefe da Trilateral Contact Group, observou que a candidatura de Arestovych foi escolhida por sua experiência militar e por possuir visão e posição sobre questões que são objeto do Trilateral Contact Group.[26]

Após o início da invasão da Ucrânia pela Rússia em 2022, Arestovych ficou conhecido por sua previsão de 2019 sobre a inevitabilidade de uma guerra com a Rússia.[27] A partir do início da invasão em 24 de fevereiro de 2022, ele realizou briefings diários sobre a situação, como assessor do Chefe do Escritório do Presidente da Ucrânia.[28][29] Esses vídeos lhe renderam um grande número de seguidores.[30]

Ele também realiza conversas informais diárias sobre a invasão no canal do YouTube do advogado Mark Feygin.[31]

Arestovych é organizador de seminários e treinamentos psicológicos e de um fundo de caridade para apoio psicológico aos militares.[32]

Em agosto de 2022, Arestovych anunciou que planeja se candidatar à presidência da Ucrânia, caso Volodymyr Zelensky não se candidate a um segundo mandato.[33][34]

Em 14 de janeiro de 2023, Arestovych fez um comentário equivocado de que um míssil Kh-22 russo havia destruído um prédio residencial de vários andares em Dnipro após ser atingido por um contra-ataque ucraniano.[35][36] Em 16 de janeiro de 2023, o porta-voz do presidente russo Vladimir Putin, Dmitry Peskov, disse que a explicação de Arestovych sobre o que aconteceu em Dnipro em 14 de janeiro era plausível e culpou o lado ucraniano pela destruição. Após a indignação em relação aos comentários de Arestovych, ele pediu desculpas e renunciou em 17 de janeiro de 2023.[37][38][39]

Referências

  1. ROMANIZATION OF UKRAINIAN. BGN/PCGN 2019 Agreement.
  2. «Zelenskyi's spokesperson: soldier, actor, psychologist, propagandist». openDemocracy. 26 de abril de 2022 
  3. «Алексей Арестович ушел из команды Зеленского — и там, кажется, об этом не сожалеют». Meduza. 19 de janeiro de 2023 
  4. Redazione (12 de abril de 2022). «#UKRAINERUSSIAWAR. The thousand faces of Zelenskiy's military adviser: Oleksiy Nikolaevich Arestovich» (em italiano). Consultado em 19 de julho de 2023 
  5. Соўсь, Ганна (3 de março de 2022). ««Мы ня хочам страляць у беларусаў», — дарадца кіраўніка Офісу Зяленскага Аляксей Арастовіч». Радыё Свабода (em bielorrusso). Consultado em 19 de julho de 2023 
  6. Алексей Арестович LIVE #10. Психология, философия. @ApeironSchool, consultado em 19 de julho de 2023 
  7. «Новий спікер української делегації у ТКГ: Хто такий Олексій Арестович і що про нього відомо». Consultado em 10 de março de 2022. Arquivado do original em 16 de novembro de 2020 
  8. «Новини України. Останні новини за сьогодні онлайн. Всі свіжі новини | LIGA.net». news.liga.net (em ucraniano). Consultado em 19 de julho de 2023 
  9. Олексій Арестович (речник ТКГ) у Рандеву з Яніною Соколовою, consultado em 19 de julho de 2023 
  10. «Арестовичу присвоили звание подполковника». www.unian.net (em russo). Consultado em 19 de abril de 2022 
  11. «Новости на OBOZREVATEL». Oboz-Incident (em russo). 19 de julho de 2023. Consultado em 19 de julho de 2023 
  12. «"Є свідки": Арестович заявив про 33 свої бойові виходи у зоні ООС, але розкрити подробиці відмовився». nv.ua (em ucraniano). Consultado em 9 de fevereiro de 2021 
  13. Korchynsky, Dmytro (18 de fevereiro de 2005). «Manifesto of the Orthodox Revolution». Mesogaia - Sarmatia. Cópia arquivada em 25 de janeiro de 2021 
  14. Umland, Andreas (15 de março de 2016). «Добровольческие вооружённые формирования и радикальный национализм в послемайданной Украине». Politkrytyka (em ucraniano) 
  15. «Общественное движение "Геть усiх" в феврале проведет акции гражданского неповиновения в Сумах, Одессе и Киеве». Interfax-Ukraine. 12 de fevereiro de 2009. Cópia arquivada em 12 de maio de 2021 
  16. «Замглавы Приморской райадминистрации Одессы стал человек с говорящей фамилией». Timer-Odessa. 4 de junho de 2009. Cópia arquivada em 7 de abril de 2022 
  17. «Order of the Odesa Mayor No. 1146/K-01». omr.gov.ua. 8 de setembro de 2009. Cópia arquivada em 3 de março de 2022 
  18. «Арестовича призначили радником делегації у ТКГ з інформаційної політики 28.10.20 Прямий». prm.ua (em ucraniano). 28 de outubro de 2020. Consultado em 19 de julho de 2023 
  19. Свобода, Радіо (28 de outubro de 2020). «Арестович заявив, що його призначили радником української делегації в ТКГ з інформполітики». Радіо Свобода (em ucraniano). Consultado em 19 de julho de 2023 
  20. Prisyazhnyuk, Vladislava (28 de outubro de 2020). «Радником делегації з інформаційної політики в ТКГ призначили Арестовича». Crimea.suspilne.media. Consultado em 25 de agosto de 2022 
  21. Свобода, Радіо (28 de outubro de 2020). «Арестович заявив, що його призначили радником української делегації в ТКГ з інформполітики». Радіо Свобода (em ucraniano). Consultado em 19 de julho de 2023 
  22. «Арестович став офіційним речником української делегації в ТКГ» 
  23. «Речником української делегації в ТКГ призначили Олексія Арестовича - Новинарня». novynarnia.com (em ucraniano). 28 de outubro de 2020. Consultado em 19 de julho de 2023 
  24. «Єрмак призначив Арестовича своїм позаштатним радником з питань стратегічних комунікацій у сфері оборони». LB.ua. 1 de dezembro de 2020. Consultado em 19 de julho de 2023 
  25. «Єрмак призначив Арестовича своїм позаштатним радником». Pravda.com.ua. 28 de outubro de 2020. Consultado em 25 de agosto de 2022 
  26. Цензор.НЕТ (28 de outubro de 2020). «Кравчук о назначении Арестовича: "Я не знаю, кто первый сказал А, но знаю, что никто не возражал"». Цензор.НЕТ (em russo). Consultado em 19 de julho de 2023 
  27. «Oleksiy Arestovych and his prediction of Russian aggression (2019) - EN subtitles». YouTube 
  28. «Servicemen of the Armed Forces of Ukraine and other law enforcement agencies do not yield to the Russian troops and oppose them - Adviser to the Head of the Office of the President». president.gov.ua. Office of the President of Ukraine. 24 de fevereiro de 2022 
  29. «Russia-Ukraine fail to reach deal on cease-fire; UN says civilian deaths are climbing». cnbc.com. CNBC. 10 de março de 2022 
  30. «LGBT People Demand the Release of Arestovich for His Homophobic Remarks. Video». Tablo ID (em ucraniano). 21 de junho de 2022 
  31. «Feygin Live - Youtube Channel». YouTube.com. Consultado em 25 de agosto de 2022 
  32. Справа Шеремета та зустріч Зеленського з Путіним — Прогнози Арестовича
  33. Новости, Р. И. А. (11 de agosto de 2022). «Арестович заявил о намерении идти в президенты Украины». РИА Новости (em russo). Consultado em 11 de agosto de 2022 
  34. «Арестович заявил о готовности баллотироваться в президенты Украины (видео)». ФОКУС (em russo). 11 de agosto de 2022. Consultado em 11 de agosto de 2022 
  35. «Arestovich apologized for the words about the explosion in Dnieper through the Ukrainian air defense, but dismissed the apology». Ukrainian News Agency (em Ukrainian). 15 de janeiro de 2023. Consultado em 16 de janeiro de 2023 
  36. «The Prosecutor General's Office named the unit of the Russian Federation, which launched a rocket at home in Dnipro». Ukrainska Pravda (em Ukrainian). 15 de janeiro de 2023. Consultado em 16 de janeiro de 2023 
  37. «Арестович звільняється з ОП після скандального коментаря про ракету у Дніпрі». ipress.ua (em ucraniano). Consultado em 17 de janeiro de 2023 
  38. «President's office dismisses Arestovych from adviser position» (em English). Ukrainska Pravda. 17 de janeiro de 2023. Consultado em 17 de janeiro de 2023 
  39. «Arestovich apologized for the words about the explosion in Dnieper through the Ukrainian air defense, but dismissed the apology». Ukrainian News Agency (em Ukrainian). 15 de janeiro de 2023. Consultado em 16 de janeiro de 2023