Guarda Azul

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Exército Real Iugoslavo na Eslovênia
Guarda Azul
Plava garda
País Reino da Iugoslávia
Fidelidade  Reino da Iugoslávia
Subordinação Chetniks
Período de atividade 1941–1945
Lema Svoboda ali smrt ("Liberdade ou morte")[1]
História
Guerras/batalhas
Logística
Efetivo 300–600
Comando
1941
1941–1944
1944–1945
Jaka Avšič
Karl Novak
Ivan Prezelj

A Guarda Azul (em esloveno: Plava garda), também conhecidos como Chetniks Eslovenos (em esloveno: Slovenski četniki, em servo-croata: Slovenački četnici), foi uma milícia anticomunista eslovena, inicialmente sob a liderança do major Karl Novak e mais tarde de Ivan Prezelj. Seu nome oficial era Exército Real Iugoslavo na Eslovênia (em servo-croata: Kraljevska jugoslovenska vojska u Sloveniji). [2]

Os destacamentos sob o comando de Novak faziam parte do mais amplo "Exército Iugoslavo na Pátria", que incluía unidades de toda a Iugoslávia que juraram lealdade ao líder Chetnik, Draža Mihailović. As fileiras foram formadas por oficiais eslovenos do Exército Real Iugoslavo (JV) do pré-guerra. No início, as unidades JV na Eslovênia que ofereceram resistência ficaram sob o comando de Jaka Avšič até sua transferência em meados de 1941 para os Partisans Iugoslavos. Com base na nomeação direta de Draža Mihailović, o comandante dos Chetniks eslovenos era Karl Novak. As unidades Chetnik eslovenas incluíam o destacamento Chetnik da Estíria que foi, segundo algumas estimativas, a única unidade militar anticomunista que atacou consistentemente os ocupantes do Eixo durante a guerra. [3] O destacamento sob o comando de Melaher contava com 200 homens. [4]

Chetniks eslovenos na Baixa Carníola, c. 1942–43.

Em 1942, a maior parte dos membros juntou-se à Legião da Morte.

Quando Karl Novak renunciou em 1944, devido à derrota na Batalha de Grčarice, Mihailović nomeou Ivan Prezelj comandante do Exército Real Iugoslavo na Eslovênia. [5] Seu quartel-general ficava no Destacamento da Carniola Interior e nos Destacamentos de Soča, e o Exército Real Iugoslavo na Eslovênia também incluía o Destacamento da Baixa Carniola [6] e o Destacamento da Estíria, comandado por Jože Melaher.

Referências

  1. Ljubičić, Saša (11 February 2014). «Slovenski 'plavi četnici' dobivaju mirovine, a vođa oporbe Janez Janša im pohodi skupove». Slobodna Dalmacija. Consultado em 14 October 2018. Grupa slovenskih četnika uz zastavu ‘Svoboda ali smrt’  Verifique data em: |acessodata=, |data= (ajuda)
  2. Vojno-istoriski glasnik. [S.l.: s.n.] 1983 
  3. (Kranjc 2013, p. 191): " the Styrian formation led by Joze Melaher (alias Zmagoslav), which by some estimates was 'the only anti-revolutionary military unit that attacked occupiers with arms on a consistent basis"
  4. (Plut-Pregelj, Kranjc & Lazarević 2018, p. 473)
  5. (Plut-Pregelj, Kranjc & Lazarević 2018, p. 86)
  6. (Rebić 1987, p. 81)

Bibliografia[editar | editar código-fonte]

Leitura adicional[editar | editar código-fonte]

  • Slobodan Kljakić i Marijan F. Kranjc, Slovenački četnici, Beograd, 2006
  • Marijan F. Kranjc in Slobodan Kljakić, Plava garda – poveljnikovo zaupno poročilo, Maribor, 2006
  • Katja Zupanič, Četništvo na Štajerskem, Ljubljana, 2008. ISBN 978-961-92574-1-8