Võros

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Võros
võrokõsõq
Dança tradicional võra
População total

70 000

Regiões com população significativa
 Estónia 70 000 [1]
Línguas
Võro e estoniano
Religiões

Igreja Ortodoxa

Igreja Evangélica Luterana Estoniana
Grupos étnicos relacionados
Finlandeses, Estonianos, Carélios, Vepsianos, Setos

Os Võros (võrokõsõq) são uma minoria línguística do sudeste da Estônia. Eles são o maior povo que fala a língua võro com nacionalidade estoniana. A língua Võro(parecida com o finlandês e o estoniano) pertence ao ramo Balto-fínico das línguas fino-úgricas. O Võro é uma língua regional da Estônia, sendo considerada oficial nas regiões do sul.

Língua võro[editar | editar código-fonte]

Ver artigo principal: Língua võro

A Língua võro (võro kiil) é uma língua pertencente ao ramo Fino-Bálticas das Línguas Fino-Ugrianas. Tradicionalmente ela é considerada um dialeto do estoniano meridional ou do estoniano, porém ela tem sua própria língua literária e está à procura de reconhecimento oficial como uma língua regional autóctone da Estônia.

A Língua võro tem aproximadamente 70.000 falantes no mundo,[1] mas a grande parte esta na minoria Võros que se encontra nas regiões históricas de Võrumaa, no sudeste da Estônia.

A língua Võro é falada oito paróquias do histórico condado de Võru (Võromaa): Karula, Harglõ, Urvastõ, Rõugõ, Kanepi, Põlva, Räpinä, e Vahtsõliina.[2]

Atualmente, essas paróquias estão atualmente centralizadas (devido a restrições) nas regiões de Võro e Põlva, com extensões nas regiões de Tartu e Valga. Alguns Võros podem ser encontrados na fronteira com a Letônia e a Rússia, mas a maioria das pessoas que falam o Võro, fora de Võrumaa, é em Tallinn e em Tartu e no restante da Estônia.

Bibliografia[editar | editar código-fonte]

  • Eichenbaum, K.; Pajusalu, K. (2001): Setode ja võrokeste keelehoiakutest ja identiteedist. - Keel ja Kirjandus nr 7, lk. 483-489.
  • Eller, Kalle (1999): Võro-Seto language. Võro Instituut'. Võro.
  • Jüvä, Sullõv (2002): Võro-eesti synaraamat (Võro-Estonian dictionary). Publicações do Instituto Võro 12. Tarto-Võro.
  • Keem, Hella (1997): Võru keel. Võro Instituut ja Eesti teaduste akadeemia Emakeele selts. Tallinn.
  • Valk, A. (2000). Võrokeste identiteedist. K. Koreinik, J. Rahman (toim.) A kiilt rahvas kynõlõs.. Võrokeste keelest, kommetest, identiteedist (lk. 39-56). Võro Instituut, Võro.

Ligações externas[editar | editar código-fonte]

  1. a b [1]
  2. [2]