Pietro Pomponazzi

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Pietro Pomponazzi
Pietro Pomponazzi
Nascimento 16 de setembro de 1462
Mântua
Morte 18 de maio de 1525
Bolonha
Alma mater
Ocupação filósofo, professor, escritor, professor universitário
Empregador(a) Universidade de Bolonha, Universidade de Pádua, Universidade de Ferrara
Movimento estético Escolástica, School of Padua
Religião Igreja Católica

Pietro Pomponazzi (Mântua, 16 de setembro de 1462Bolonha, 18 de maio de 1525) foi um filósofo do norte da Itália, eminente na renovação aristotélica em desenvolvimento nas universidades da região. Conduz junto com outros pensadores da época uma crítica do averroísmo predominante, colaborando na elaboração de um pensamento humanista fundado na dignidade da alma indivual, distingue-se, porém, na conotação materialista de sua defesa da mortalidade da alma e sua inserção na ordem natural.[1][2]

Vida[editar | editar código-fonte]

Estudou filosofia em Pádua, onde foi professor até o fechamento da Universidade, partindo logo à Universidade de Bolonha, desde 1512 até 1525. Durante seu período de docente ele influenciou muitos intelectuais e alunos, dentre eles conta-se Paolo Ricci, cuja obra seria prefaciada por seu mestre (Pomponazzi). Com Pomponazzi começa a tradução do aristotelismo, nesta época o aristotelismo era ainda parte oficial do temário universitário estabelecido durante o século XIII. Pietro Pomponazzi é o representante mais famoso de Aristóteles em sua época, em especial quanto à polêmica da imortalidade da alma humana.[carece de fontes?]

Obras[editar | editar código-fonte]

  • De intensione et remissione formarum 1514
  • Tractatus De reactione 1515
  • De actione reali 1515
  • Tractatus de immortalitate animæ 1516
  • Apologia contra Contarenum 1518
  • Defensorium adversus Augustinum Niphum 1519
  • In libros (scil Aristotelis) de anima 1520
  • De naturalium effectuum causis sive de Incantationibus 1520
  • Libri quinque De fato, de libero arbitrio et de prædestinatione 1520
  • Tractatus de nutritione et augmentatione 1521
  • Dubitationes in IV Meteorologicorum Aristotelis librum 1563
  • De orbis situ libri tres 1563

Referências[editar | editar código-fonte]

Bibliografia[editar | editar código-fonte]

  • Gontier, Thierry; Biard, Joël, eds. (2009). Pietro Pomponazzi entre traditions et innovations (em francês). [S.l.: s.n.] 
  • Cassirer, Ernst; Kristeller, Paul Oskar; Randall, John Herman, eds. (2011). The Renaissance Philosophy of Man: Petrarca, Valla, Ficino, Pico, Pomponazzi, Vives (em inglês). [S.l.]: University of Chicago Press 
  • Marco Sgarbi, Pietro Pomponazzi. Tra tradizione e dissenso, Firenze, Leo S. Olschki, 2010
  • Elisa Cuttini, Unità e pluralità nella tradizione europea della filosofia pratica di Aristotele. Girolamo Savonarola, Pietro Pomponazzi e Filippo Melantone, Rubbettino 2005
  • Pasquale Vitale, "Potentia dei absoluta" e libertà in Pietro Pomponazzi, "Dialegesthai" Rivista telematica di filosofia, 12/2010.

Ligações externas[editar | editar código-fonte]