Cemitério de San Isidro

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.

Cemitério de San Isidro (em castelhano: cementerio de San Isidro) é um cemitério da cidade espanhola de Madrid, localizado no distrito de Carabanchel. Seu primeiro pátio foi erguido em 1811, sendo ampliado com novos pátios ao longo do século XIX. Destaca-se seu pátio central, o Pátio de la Concepción, com um notável conjunto de panteões.

História[editar | editar código-fonte]

Cemitérios de San Isidro (esquerda) e San Justo (direita) em 1928.

O cemitério está localizado no banco superior direito do rio Manzanares, entre as pontes de Segóvia e Toledo. O Cemitério de San Pedro e San Andrés foi o segundo construído em 1811. A posse da capela, do sacramental e das terras adjacentes foram confirmadas pelo rei Fernando VII de Espanha em 18 de setembro de 1814.[1]

Durante o século XIX tornou-se o cemitério da nobreza de Madrid, sendo o preferido pela aristocracia, políticos, grandes burgueses e artistas. Dentre seus arquitetos consta Arturo Mélida.[2] Dentre seus artistas se encontra o escultor catalão Agustín Querol. É considerado um dos cemitérios mais interessantes da Europa.[3]

Sepultamentos selecionados[editar | editar código-fonte]

Plano de ampliação ca. 1853, com o novo pátio da Concepción.[4]
Cemitérios de San Isidro e San Justo, início do século XX

Ver também[editar | editar código-fonte]

Referências

Bibliografia[editar | editar código-fonte]

Bibliografía adicional
  • Giménez Serrano, Carmen (1978). «El aspecto neogótico en el cementerio de San Isidro de Madrid». II Congreso Español de Historia del Arte. Valladolid: [s.n.] 
O Commons possui uma categoria com imagens e outros ficheiros sobre Cemitério de San Isidro