Pablo de Santa Maria

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
(Redirecionado de Pablo de Santamaría)
Paulus Burgensis
Pablo de Santa Maria
Nascimento Pablo de Santa María
1352
Burgos
Morte 29 de agosto de 1435 (83 anos)
Cuevas de San Clemente, Burgos
Batizado 21 de julho de 1391
Sepultamento convent of Saint Paul
Cidadania Coroa de Castela
Filho(a)(s) Alfonso de Cartagena, Gonçalo de Santa Maria
Irmão(ã)(s) Álvar García de Santa María
Alma mater Universidade de Paris
Ocupação Lord chanceler, exegeta e arcebispo de Burgos
Religião Igreja Católica, Judaísmo

Selemoh-Ha Levi, ou Paulo de Santa Maria, conhecido como O Burguense ( Burgos, de 1350 † Cuevas de San Clemente, Burgos, 29 de agosto de 1435), foi um judeu castelhano que se converteu ao cristianismo e tornou-se arcebispo, senhor chanceler, exegeta e poeta.[1][2][3][4][5]

Recebeu uma educação judaica completa em Burgos, onde foi rabino-chefe, mas, depois de ter ouvido pregar Vicente Ferrer, renunciou judaísmo, se converteu ao cristianismo e foi batizado com o nome de Pablo Garcia de Santa Maria (julho 1390 coincidindo com os ataques mais terríveis sobre as comunidades judaicas durante a Idade Média). Se separou da esposa e criou seus filhos, incluindo o futuro humanista e bispo de Burgos Alfonso de Cartagena.

Voltou-se para a vida da igreja, estudou teologia em Paris e Avinhão, cidade onde viveu pontífice, que em 1395 promoveu-o à diácono de Treviño (cujo exercício foi baseado na Catedral de Burgos, e não o Concelho Treviño).Henrique III sugeriu-lhe o bispado de Cartagena (1401) e nomeou-o seu conselheiro e tutor do príncipe João, futuro D. João II de Castela. Em 1407, após a morte de Pero López de Ayala, foi nomeado chanceler de Castilla. Foi também diretor de Fernando de Antequera, rei de Aragão. Em 1415 foi eleito bispo de Burgos.

Dois de seus filhos seguiu a carreira eclesiástica e política, atingindo vários episcopal e responsabilidades na política castelhana: Alfonso de Cartagena e Gonzalo de Santa María. Meses antes de sua morte, foi nomeado por Eugene IV Patriarca de Aquileia, na sede sucedido por seu filho Afonso Burgos, então embaixador regional no Concílio de Basileia. Foi afastado da vida da corte e em seu testamento, ele deixou todos os seus bens aos pobres.

Faleceu em 30 de agosto de 1435 na cidade de Burgos. Seu corpo foi sepultado na capela do antigo Convento de San Pablo de Burgos, da Ordem dos Dominicanos.

Obras[editar | editar código-fonte]

  • Las siete edades del mundo ou Edades trovadas,
  • Suma de crónicas de España, Generación de Jesucristo, Cena del Señor
  • Dialogus Pauli et Sauli contra Judæos, sive Scrutinium scripturarum" (Mântua, 1475; Mogúncia, 1478; Paris, 1507, 1535; Burgos, 1591).
Obra composta no final de sua vida, para a qual goza de fama internacional sob a alcunha de "O Burguense". Exposições em diálogo, em primeiro lugar os erros dos judeus e os descontos e, em seguida explica os mistérios da fé cristã. Teve várias edições, as datas mais famosas de 1591 e sua biografia tem o preâmbulo, o trabalho de Cristobal de Santotis.
  • "Additiones" à "Postilla" de Nicolau de Lira (Nuremberg, 1481; 1485; 1487, etc.; Veneza, 1481, 1482, etc.)
  • De nomine divino quæstiones duodecim" (Utrecht, 1707)

Veja também[editar | editar código-fonte]

Referências[editar | editar código-fonte]

  1. Casillas García, José Antonio (2003).El Convento de San Pablo de Burgos: Historia y Arte, 1ª edición, Salamanca: Editorial San Esteban. ISBN 84-8260-118-0
  2. Casillas García, José Antonio (2002). «Los enterramientos en el Convento de San Pablo de Burgos». Archivo Dominicano (Salamanca: Instituto histórico dominicano de San Esteban) (XXII): pp. 219-306. ISSN 0211-5255
  3. Serrano y Pineda, Luciano(1941) D. Pablo de Santamaría. Gran rabino y obispo de Burgos. Discurso leído ante la Real academia de la Historia al ingresar en ella. por el Excmo. Y Revmo.____, Abad de Silos. Contestación al mismo del Excmo. Sr. D. Elías Tormo y Monzó, Académico de la Historia. Día 3 de noviembre de 1940, Burgos: Imprenta El Monte Carmelo.
  4. «Notas a la Introducción». Parnaseo.uv.es. Consultado em 13 de julho de 2010 
  5. Cantera Burgos, Francisco (1952) Alvar García de Santa María y su familia de conversos. Historia de la judería de Burgos y de sus conversos más egregios. Madrid: Instituto Montano.

Ligações externas[editar | editar código-fonte]

Precedido por
Fernando de Pedrosa
Bispo de Cartagena
14031415
Sucedido por
Fray Diego de Bedán
Precedido por
Alfonso de Illescas
Bispo de Burgos
14151435
Sucedido por
Alfonso de Cartagena