Vivian El Jaber

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Vivian El Jaber
Vivian El Jaber
Nascimento 17 de novembro de 1964
Buenos Aires
Cidadania Argentina
Ocupação atriz

Vivian El Jaber (Buenos Aires, Argentina, 17 de novembro de 1964) é uma autora, produtora e actriz de cinema, teatro e televisão argentina.

Biografia[editar | editar código-fonte]

Filha de pai de ascendência síria e de mãe luso-galega, Vivian El Jaber nasceu na cidade de Buenos Aires, Argentina, a 17 de novembro de 1964,[1] emigrando com os seus pais para a Argentina anos mais tarde, onde estudou representação entre 1984 a 1988, ao lado dos atores Norman Briski e Roberto Saiz.[2] Estreou-se nos palcos em 1986, com as peças de teatro "De la pupila para adentro" da sua autoria e "El frac rojo" de Carlos Gorostiza, seguindo-se a sua estreia na publicidade, tendo participado em inúmeras campanhas televisivas. Durante esse mesmo período, após também se estrear como autora, foi convidada para participar no 1º Congresso Internacional de Escritores para Adolescentes e Crianças e na 2ª Bienal de Arte Jovem em Buenos Aires, onde recebeu o primeiro prémio pela obra "F.E.A,", publicando pouco depois o seu primeiro livro.[3]

Após ter participado em várias peças de teatro que foram aclamadas pela crítica e o público argentino, como "La Movida" (1988), "Las Papakiriaquidas" (1988), "Nosotras tres" (1990), "F.E.A." (1991), Vivian El Jaber estreou-se na televisão em 1992 com o programa de humor "De la cabeza", onde desempenhou várias personagens que lhe possibilitaram revelar a sua multidiversidade teatral e uma particular «queda para a comédia». Ganhando renome no meio, nos anos seguintes continuou a actuar com as peças teatrais "Té negro" (2002) ou "El conto del violín" (2006),[4] integrou o elenco dos programas televisivos "Cha cha cha" (1995), "Mía solo mía" (1997), "Trillizos" (1999), "Tiempo final" (2000) ou ainda as telenovelas "Gasoleros" (1998), "Máximo corazón" (2002), transmitida além fronteiras em países como a Itália, "Floricienta" (2005), "Palermo Hollywood Hotel" (2006),[5] "Alguien que me quiera" (2010) ou ainda "Farsantes" (2013), onde foi nomeada e galardoada pela sua interpretação, ou Guapas (2014), onde voltou a contracenar com o seu companheiro de vida, o ator e músico Alfredo Casero.[6]

No cinema, Vivian El Jaber estreou-se com o telefilme "El 48" em 2003, seguindo-se no mesmo ano a sua primeira longa-metragem com o filme "Chiche Bombón" de Fernando Musa.

Filmografia[editar | editar código-fonte]

Televisão[editar | editar código-fonte]

Cinema[editar | editar código-fonte]

  • El 48 (2004), realizado por Alejandra Marino
  • Chiche Bombón (2004), realizado por Fernando Musa
  • Tocar al cielo (2007), realizado por Marcos Carnevale
  • Un cuento chino (2011), realizado por Sebastián Borensztein

Teatro[editar | editar código-fonte]

  • De la pupila para adentro (1986), escrito por Vivian El Jaber e dirigido por Roberto Saiz
  • El frac rojo (1988) de Carlos Gorostiza
  • La movida (1988), Festival de Teatro Joven
  • Las Papakiriaquidas (1988), escrito por Vivian El Jaber e María José Leguizamón e dirigido por Diego González
  • El Ojo (1988) de Luis Agustoni
  • Nosotras tres (1990), escrito por Vivian El Jaber
  • F.E.A. (1991-1993), escrito por Vivian El Jaber e dirigido por Diego González
  • La cantante calva (1995-1996) de Eugene Ionesco
  • Fin de siglo Cabaret (1998) de Jorge Leyes
  • Ansata (2000), escrito e dirigido por Vivian El Jaber e Mónica Gazpio
  • Derechas (2001) de Bernardo Cappa e direcção de José María Muscari
  • Té negro (2002-2003), escrito por Vivian El Jaber
  • Pagar el Pato (2003) de Dino Armas
  • El cuento del violín (2006) de Gastón Cerana
  • Patito Feo (2007), dirigido por Manuel Wirzt
  • El impostor apasionado (2009-2010), dirigido por Evelyn Bendjeskov

Prémios e Nomeações[editar | editar código-fonte]

Ano Prêmio Categoria Telenovela Resultado
1993 Prémio Sin Cortes Revelação Feminina <i>Cha Cha Cha</i> Vencedora
2005 Prémio Teatro del Mundo Melhor Interpretação El Cuento del Violín Vencedora
2014 Prémio Martín Fierro Melhor Actriz Secundária Farsantes Vencedora

Referências

  1. M. Abbate, Enrique (7 de dezembro de 2014). «Vivian El Jaber:"Siempre deseé llegar al San Martín"». Perfil (em espanhol) 
  2. «Vivian El Jaber». Red Teatral - Noticias del teatro. 20 de fevereiro de 2013 
  3. «Vivian El Jaber». Alternativa. Comunidad en escena. 
  4. Pacheco, Carlos (13 de maio de 2005). «"El cuento del violín": Emotiva historia familiar». La Nacion 
  5. Graña, Dolores (5 de julho de 2006). «"Palermo Hollywood", un hotel sin ideas ni risas». Buenos Aires. La Nación (em espanhol). ISSN 0325-0946 
  6. «Puro Talento: Vivian El Jaber a Bailando 2014». El Trece 
  7. «Tiembla Inesita» (em espanhol). Clarín. 19 de março de 2015 
  8. Educando a Nina: Selva Juarez