Charles Koechlin

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Charles Koechlin
Charles Koechlin
Nascimento 27 de novembro de 1867
16.º arrondissement de Paris
Morte 31 de dezembro de 1950 (83 anos)
Rayol-Canadel-sur-Mer
Cidadania França
Progenitores
  • Jules Koechlin
Cônjuge Suzanne Pierrard
Filho(a)(s) Yves Koechlin, Madeleine Li-Koechlin
Irmão(ã)(s) Daniel Koechlin
Alma mater
Ocupação compositor, musicólogo, professor de música, escritor
Movimento estético música clássica

Charles Koechlin (Paris, 27 de novembro de 1867 - Rayol-Canadel-sur-Mer, 31 de dezembro de 1950) foi um compositor, musicólogo, crítico musical e escritor francês. Foi mais conhecido como teórico e professor do que como compositor, apesar de possuir um vasto catálogo de obras, que vêm sendo mais valorizadas em décadas recentes do que durante a vida do compositor. Foi aluno de Jules Massenet e Gabriel Fauré no Conservatório de Paris.Conviveu com Claude Debussy e liderou um movimento de músicos que tentavam marcar uma nova postura na música francesa, junto com Maurice Ravel e Florent Schmitt. Enquanto foi aluno do conservatório, dedicou-se especialmente ao estudo do contraponto, à música modal e às canções folclóricas.

Principais trabalhos teóricos[editar | editar código-fonte]

  • Étude sur les notes de passage (1922)
  • Debussy (1927)
  • Traité de l’harmonie - 3 volumes (1927-1930)
  • Étude sur l’écriture de la fugue d’école (1933)
  • Teorie de la musique (1935)
  • Musique et le peuple (1936)
  • Traité de l'orchestracion (1954-1959)

Lista parcial de obras musicais[editar | editar código-fonte]

Ver também: Lista detalhada das obras de Charles Koechlin (em francês)

Sinfonias[editar | editar código-fonte]

  • Sinfonia em lá maior (1893–1908, abandonada)[1]
  • Sinfonia nº 1 op.57 bis (versão orquestral, 1926, do Quarteto de Cordas nº 2)
  • The Seven Stars Symphony op.132 (1933)
  • Symphonie d’Hymnes (1936) [cycle of previously-composed independent movements]
  • Sinfonia nº 2 op.196 (1943–44)[2]

Poemas sinfónicos[editar | editar código-fonte]

  • La Forêt, op.25 (1897–1906) & op.29 (1896–1907)
  • Nuit de Walpurgis classique op.38 (1901–1916)
  • Soleil et danses dans la forêt op.43 no.1 (1908–11)
  • Vers la plage lointaine, nocturne op.43 no.2 (1908–1916)
  • Le Printemps op.47 no.1 (1908–11)
  • L'Hiver op.47 no.2 (1908–10; orquestração: 1916)
  • Nuit de Juin op.48 no.1 (1908–11; orquestração: 1916)
  • Midi en Août op.48 no.2 (1908–11; orquestração: 1916)
  • La Course de printemps op.95 (1908–25) (inspirado em O Livro da Selva de Rudyard Kipling)
  • Vers la voûte étoilée op.129 (1923–33)
  • La Méditation de Purun Bhaghat op.159 (1936) (inspirado em O Livro da Selva de Rudyard Kipling)
  • La Cité nouvelle, rêve d’avenir op.170 (1938; inspirado em H.G. Wells)
  • La Loi de la Jungle op.175 (1939–40) (inspirado em O Livro da Selva de Rudyard Kipling)
  • Les Bandar-log op.176 (1939–40) (inspirado em O Livro da Selva de Rudyard Kipling)
  • Le Buisson ardent opp.203 (1945) & 171 (1938)
  • Le Docteur Fabricius op.202 (1941–44; orquestração: 1946)

Outros trabalhos orquestrais[editar | editar código-fonte]

  • En rêve op.20 no.1 (1896–1900)
  • Au loin op.20 no.2 (1896–1900)
  • L'Automne, suíte sinfônica op.30 (1896–1906)
  • Études Antiques op.46 (1908–10)
  • Suite légendaire op.54 (1901–15)
  • Cinq Chorals dans les modes du Moyen Âge op.117 bis (1931 orch. 1932)
  • Fugue Symphonique "Saint-Georges" op.121 (1932)
  • L'Andalouse dans Barcelone op.134 (1933)
  • Les Eaux vives – música para a Exposição Universal de Paris de 1937, op.160 (1936)
  • Victoire de la vie op.167 (composta em 1938 para o documentário de Henri Cartier-Bresson)
  • L'Offrande musicale sur le nom de Bach op.187 (1942–46)
  • Partita para orquestra de câmara op.205
  • Introduction et quatre Interludes de style atonal (sériel) pour le ballet Voyages op. 222 (1947–48)

Obras para solo instrumental e orquestra[editar | editar código-fonte]

  • 3 Chorals para órgão e orquestra op.49 (1909–16)
  • Ballade para piano e orchestra op.50 (1911–19) (também para piano solo)
  • Poème para corno e orquestra op.70 bis (1927 versão orquestral da Sonate pour cor et piano op. 70)
  • 2 Sonatas para clarinete e orquestra de câmara, opp.85 bis & 86 bis (1946 arrs of sonatas for clarinet and piano)
  • 20 Chansons bretonnes para cello e orchestra op.115 (1931–32) (arrs of 20 Chansons bretonnes for cello and piano)
  • Silhouettes de Comédie para fagote e orquestra op.193
  • Deux Sonatines para oboé d'amore e orquestra de câmara op.194 (1942–43)

Peça para banda sinfónica[editar | editar código-fonte]

  • Chorals pour des fêtes populaires op.153 (1935–36)

Música de câmara[editar | editar código-fonte]

  • Trois Pièces para flauta, fagote e piano op.34
  • Premier Quatuor à cordes nº1 op.51 (1911–13)
  • Sonate pour flûte et piano op.52 (1913)
  • Sonate pour piano et alto (dedicada a Darius Milhaud) op.53
  • Suite en quatuor pour flûte, violon, alto et piano op.55 (1911–1916)[3]
  • String Quartet nº2 op.57 (1911–15) [ver também Sinfonia nº1]
  • Sonate pour hautbois et piano op.58 (1911–16)
  • Sonata para violino e piano op.64 (1915–16)
  • Paysages et Marines para conjunto de câmara ensemble op.63 (1915–16) [também arranjo para piano solo]
  • Sonata para cello e piano op.66 (1917)
  • Sonata para corno e piano op. 70 op.70 (1918–25)
  • Sonata para fagote e piano op.71 (1918–1919)
  • Quarteto de cordas nº3 op.72 (1917–21)
  • Sonata para duas flautas op.75 (1920)
  • Sonata nº1 para clarinete e piano op.85 (1923)
  • Sonata nº2 para clarinete e piano op.86 (1923)
  • Trio para flauta, clarinete e fagote (ou violino, viola e violoncelo) (1927)
  • Quintette pour piano et cordes op.80
  • Vingt Chansons bretonnes para cello e piano op.115 (1931–32)
  • L'Album de Lilian (Livro I) para soprano, flauta, clarinete, piano op.139 (1934)
  • L'Album de Lilian (Livro II) para flauta, piano, cravo e ondas Martenot op.149 (1935)
  • Quinteto nº1 para faluta, harpa e trio de cordas (Primavera) op.156 (1936)
  • 14 Peças para flauta e piano op.157b (1936)
  • Épitaphe de Jean Harlow para faluta, alto saxofone e piano op.164 (1937)
  • Septeto para instrumentos de sopro op.165 (1937)
  • 14 Pièces para clarinete e piano op.178 (1942)
  • 14 Pièces para oboé e piano op.179 (1942)
  • 15 Pièces para corno (ou saxofone) e piano op.180 (1942)
  • Quinze Études pour saxophone et piano op.188 (1942–44)
  • 12 Monodies para instrumentos diversos op.213 (1947)
Primeiro e segundo para flauta
Terceiro e quarto para oboé
Quino e sexto para clarinete
Sétimo e oitavo para fagote
Nono para saxophone alto
Décimo para trombone
11º para trompeto
12º para corno
  • Sonate à sept para flute, oboe, harp and string quartet op.221
  • Morceau de lecture pour la flûte op. 218 (1948)
  • Quintet nº2 for flute, harp and string trio Primavera II op.223 (1949)
  • Stèle funéraire para flauta, piccolo e flauta em sol op.224 (1950)

Música instrumental[editar | editar código-fonte]

  • Sonate für Oboe und Klavier, Op. 58
  • 5 Sonatines para piano op.59 (1915–16)
  • 4 Sonatines Françaises para duo de piano, op.60 (1919) [também com versão para orquestra]
  • Paysages et Marines para piano op.63 (1915–16) [também com arranjo para conjunto de câmara]
  • Les Heures persanes, 16 peças para piano op.65 (1913–19) [também com versão orquestral]
  • 12 Pastorales para piano op.77 (1916–20)
  • 4 Nouvelles Sonatines françaises para piano op.87 (1923–24)
  • L’Ancienne Maison de campagne para piano op.124 (1923–33)
  • Danses pour Ginger Rogers para piano op.163 (1937)
  • Vers le soleil – sete monodias para ondas Martenot op.174 (1939)
  • Suite pour cor anglais seul op.185 (1942)
  • Les Chants de Nectaire, 96 peças para flauta solo em três séries, opp.198, 199 & 200 (1944)
  • 15 Préludes para piano op.209 (1946)
  • Le Repos de Tityre para oboé d’amore solo op.216

Corais[editar | editar código-fonte]

  • L’Abbaye, Suite religieuse para soli, coro e orquestra opp.16 & 42 (1908)
  • 3 Poèmes para soli, coro e orquestra op.18 (Jungle Book Cycle)
  • Chant funèbre à la mémoire des jeunes femmes défuntes para coro e orquestra op.37 (1902–08)
  • Libérons Thaelmann para coro e piano ou banda sinfônica op.138 (1934)
  • Requiem des pauvres bougres para coro, orquestra, piano, órgão e ondas Martenot op.161 (1936–37)

Canções[editar | editar código-fonte]

  • Rondels' Set I op.1 (1890–95)
  • 4 Poèmes d'Edmond Haraucourt op.7 (1890–97)
  • Rondels' Set II op.8 (1891–96)
  • Poèmes d'automne op.13 (1894–99)
  • Rondels' Set III op.14 (1896–1901)
  • 3 Mélodies op.17 (1895–1900)
  • 2 Poèmes d’André Chénier op.23 (1900–02)
  • 6 Mélodies sur des poésies d'Albert Samain op.31 (1902-6)
  • 5 Chansons de Bilitis op.39 (1898–1908)
  • 5 Mélodies sur des poèmes de "Shéhérazade" de Tristan Klingsor Series I op.56 (1914–16)
  • 8 Mélodies sur des poèmes de "Shéhérazade" de Tristan Klingsor Series II op.84 (1922–3)
  • 7 Chansons pour Gladys op.151 (1935)

Referências

  1. Orledge, p. 76. "Koechlin's four-movement Symphony in A occupied him intermittently between October 1893 (when it began as a piano quartet) and July 1908 (when he finally abandoned it)".
  2. Orledge, pp. 196-200.
  3. Manuscritos autógrafos das partituras dos quatro movimentos da Suite en quatuor datados de junho de 1911 a agosto de 1916 na BNF.
O Commons possui uma categoria com imagens e outros ficheiros sobre Charles Koechlin