Felix Andries Vening Meinesz

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Felix Andries Vening Meinesz
Felix Andries Vening Meinesz
Conhecido(a) por Gravímetro
Nascimento 30 de julho de 1887
Scheveningen
Morte 10 de agosto de 1966 (79 anos)
Amersfoort
Nacionalidade holandês
Prêmios Medalha Howard N. Potts (1936)
Medalha Penrose (1945)
Medalha William Bowie (1947)
Medalha Alexander Agassiz (1947)
Prémio Vetlesen (1962)
Medalha Wollaston (1963)
Campo(s) geofísica, geodesia

Felix Andries Vening Meinesz (Scheveningen, 30 de julho de 1887Amersfoort, 10 de agosto de 1966) foi um geofísico e geodesista holandês.É considerado o fundador e o pai da geodinâmica.

Vida[editar | editar código-fonte]

Graduou-se em engenharia civil pela Universidade de Tecnologia de Delft em 1910. Assumiu como professor de geodesia na Universidade de Utrecht em 1927 e foi professor de geofísica em Delft de 1938 a 1957.

É conhecido pela invenção de um método preciso para medir a gravidade. Graças a sua invenção, tornou-se possível medir a gravidade no mar, que lhe conduziu à descoberta de anomalias da gravidade sobre o solo marinho. Atribuiu mais tarde estas anomalias ao processo da deriva continental.

Foi laureado com a Medalha Howard N. Potts em 1936 pelo Franklin Institute, com a Medalha Penrose em 1945 pela Sociedade Geológica da América,[1] com a Medalha William Bowie em 1947 pelo American Geophysical Union,[2] com a Medalha Alexander Agassiz em 1947 pela Academia Nacional de Ciências dos Estados Unidos, com o Prémio Vetlesen em 1962 pela Fundação G. Unger Vetlesen e com a Medalha Wollaston em 1963 pela Sociedade Geológica de Londres.[3]

Uma cratera na Lua, a "Cratera Vening Meinesz", foi nomeada em sua homenagem.

Pesquisa e descobertas[editar | editar código-fonte]

A vasta quantidade de dados que suas expedições produziram foram analisados ​​e discutidos junto com outros cientistas holandeses importantes da época Johannes Herman Frederik Umbgrove, Berend George Escher e Ph.H. Kuenen, os resultados foram publicados em 1948.[4] Um resultado importante foi a descoberta de cinturões alongados de anomalias de gravidade negativa ao longo das trincheiras oceânicas. A força média da gravidade parecia ser a mesma na terra e no mar, o que estava de acordo com o princípio da isostasia. Vening Meinesz ficou especialmente intrigado com as trincheiras oceânicas. A coexistência de vulcanismo ativo, grandes anomalias de gravidade negativa e a súbita diferença na elevação do terreno só poderiam ser explicadas assumindo que a crosta terrestre foi de alguma forma comprimida nesses locais. Como geofísico, ele tinha o preconceito de que a crosta era rígida demais para se deformar naquela escala. Suas descobertas só poderiam ser explicadas com o desenvolvimento da teoria das placas tectônicas na década de 1950.

Expedições submarinas[editar | editar código-fonte]

Vening Meinesz mediu o campo gravitacional da Terra com seu aparelho de pêndulo a bordo de vários submarinos. As expedições a seguir são descritas em suas publicações, "Gravity Expeditions at Sea".

Vol 1: 1923–1930[5]

  • HNLMS K II (1923)
  • HNLMS K XI (1925)
  • HNLMS K XIII (1926–1927)
  • HNLMS K XIII (1928–1930)

Vol II: 1923–1933[6]

  • HNLMS O 13 (1932)

Vol III: 1934–1939[7]

  • HNLMS K XVIII (1934–1935)
  • HNLMS O 16 (1937)
  • HNLMS O 12 (1937)
  • HNLMS O 13 (1938)
  • HNLMS O 19 (1939)

Vening Meinesz não estava a bordo durante as expedições após 1939. Seus experimentos foram realizados por seus alunos. Vol V: 1948–1958[8]

  • HNLMS O 24 (1948 - 1949)
  • HNLMS Tijgerhaai (1951)
  • HNLMS Walrus (1957)
  • HNLMS Vos (1955)
  • HNLMS Zeeleeuw (1956)
  • HNLMS Fret (1957)

Publicações[editar | editar código-fonte]

  • F. A. VENING MEINESZ (1932). THE EXPEDITIONS, THE COMPUTATIONS AND THE RESULTS. (PDF). [S.l.: s.n.] Arquivado do original (PDF) em 18 de julho de 2016 
  • F.A.VENING MEINESZ; F.A.Heiskanen (1958). The Earth and Its Gravity Field. [S.l.]: McGraw-Hill. ISBN 9780070280649 
  • Sjoerd Anne; Vening Meinesz (17 de julho de 2009). Geschiedenis der staatsregtelijke bepalingen betrekkelijk de vervaardiging van wetten in algemeene. [S.l.]: BiblioBazaar. ISBN 9781113081056 
  • Sjoerd Anne; Vening Meinesz (2015). Geschiedenis der staatsregtelijke bepalingen betrekkelijk de vervaardiging . . . 1856. [S.l.]: Facsimile Publisher. ASIN B012AW918C 
  • F.A.VENING MEINESZ (1957). Gedenkboek F A Vening Meinesz. [S.l.]: The Hague: Mouton. ASIN B006MYO1J4 
  • F.A.VENING MEINESZ (1928). GRAVITY SURVEY BY SUBMARINE VIA PANAMA TO JAVA. [S.l.]: The Hague: Mouton. ASIN B00KJ2F9XW 
  • F.A.VENING MEINESZ (2011). Geschiedenis Der Staatsregtelyke Bepalingen Betrekkelyk De Vervaardiging Van Wetten En Algemeene Beginselen Die Hierbij Behooren Te Gelden. [S.l.]: Nabu Press. ISBN 9781270843009 
  • F.A.VENING MEINESZ. The earth and its gravity field by Heiskanen and Meinesz. [S.l.: s.n.] 
  • F.A.VENING MEINESZ (1958). Geschiedenis Der Staatsregtelyke Bepalingen Betrekkelyk De Vervaardiging Van Wetten En Algemeene Beginselen Die Hierbij Behooren Te Gelden. [S.l.]: McGraw-Hill book company, inc. ASIN B000NR98TE 
  • F.A.VENING MEINESZ (1941). Theory and Practice of Pendulum Observations at Sea. Part II: Second order corrections, terms of Browne and miscellaneous subjects. [S.l.]: Delft. ASIN B001C3VNUA 
  • F.A.VENING MEINESZ (1926). Theory and Practice of Pendulum Observations At Sea. [S.l.]: Waltman DELFT. ASIN B00CTUJOU6 
  • F.A.VENING MEINESZ (1941). The Gravity Measuring Cruise of the US Submarine S-21. With an Appendix of Computational Procedureby E Lamson. [S.l.]: Washington: Government Printing Office. ASIN B006MYNYLA 
  • F.A.VENING MEINESZ (1923). Observation De Pendule Dans Les Pays-Bas 1913-1921. [S.l.]: Waltman DELFT. ASIN B00CTUUVAI 
  • F.A.VENING MEINESZ (1931). BY SUBMARINE THROUGH THE NETHERLANDS EAST INDIES + GRAVITY ANOMALIES IN THE EAST INDIAN ARCHIPELAGO. [S.l.]: Geographical Journal; 1St Edition edition. ASIN B00KJ2FNKQ 

Referências

  1. «Penrose Medalists» (em inglês). The Geological Society of America. Consultado em 13 de dezembro de 2015. Cópia arquivada em 8 de dezembro de 2015 
  2. «William Bowie Medal» (em inglês). American Geophysical Union. Consultado em 18 de dezembro de 2015. Cópia arquivada em 2 de outubro de 2015 
  3. «Award Winners Since 1831 / Wollaston Medal» (em inglês). The Geological Society of London. Consultado em 10 de agosto de 2015. Cópia arquivada em 25 de julho de 2015 
  4. Vening-Meinesz, F.A. (1948). Gravity expeditions at sea 1923-1938. Vol. IV. Complete results with isostatic reduction, interpretation on the results. Delft: Nederlandse Commissie voor Geodesie 9. 233 páginas. ISBN 978-90-6132-015-9. Cópia arquivada em 22 de julho de 2011 
  5. Vening Meinesz, F.A., Gravity Expeditions at Sea 1923-1930 (Vol. I), Drukkerij Waltman, Delft
  6. Vening Meinesz, F.A., Gravity Expeditions at Sea 1923-1933 (Vol. II), Drukkerij Waltman, Delft
  7. Vening Meinesz, F.A., Gravity Expeditions at Sea 1934-1939 (Vol. III), Drukkerij Waltman, Delft
  8. Vening Meinesz, F.A., Gravity Expeditions 1948-1958 (Vol. V), Drukkerij Waltman, Delft

Fontes[editar | editar código-fonte]

  • G. J. Bruins, J. G. J. Scholte. "Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society", Vol. 13, 294-308, 1967]
  • Chambon, Albert (1939). 100.000 zeemijl per onderzeeboot met professor Venig Meinesz. [S.l.]: De Boer, Den Helder 

Ligações externas[editar | editar código-fonte]


Precedido por
Ernst Georg Fischer
Medalha Howard N. Potts
1936
Sucedido por
John Clyde Hostetter
Precedido por
Bailey Willis
Medalha Penrose
1945
Sucedido por
Thomas Wayland Vaughan
Precedido por
Reginald Aldworth Daly
Medalha William Bowie
1947
Sucedido por
James Bernard Macelwane
Precedido por
Joseph Proudman
Medalha Alexander Agassiz
1947
Sucedido por
Thomas Gordon Thompson
Precedido por
Leonard Hawkes
Medalha Wollaston
1963
Sucedido por
Harold Jeffreys