Garbiñe Muguruza

Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Tenista Garbiñe Muguruza
Muguruza em 2016
Nome completo Garbiñe Muguruza Blanco
Alcunha(s) Garbi
País Espanha
Residência Genebra, Suíça
Data de nascimento 08 de outubro de 1993 (30 anos)
Local de nasc. Guatire, Venezuela
Altura 1,82 m
Treinado por Conchita Martínez (2017–2018, 2020–2023)
Profissionalização 2 de março de 2012
Aposentadoria 20 de abril de 2024
Mão destra (backhand de duas mãos)
Prize money US$ 24.813.379
Simples
Vitórias-Derrotas 449–238 (65,4%)
Títulos 10 WTA, 17 ITF[1]
Melhor ranking N° 1 (11 de setembro de 2017)
Open da Austrália F (2020)
Roland Garros V (2016)
Wimbledon V (2017)
US Open 4R (2017, 2021)
WTA Championships V (2021)
Jogos Olímpicos QF (2021)
Duplas
Vitórias-Derrotas 82–51 (61,7%)
Títulos 5 WTA, 6 ITF[2]
Melhor ranking N° 10 (23 de fevereiro de 2015)
Open da Austrália 2R (2014, 2015)
Roland Garros SF (2014)
Wimbledon QF (2015)
US Open 3R (2014)
Torneios principais de duplas
WTA Championships F (2015 [en])
Jogos Olímpicos QF (2016)
Medalhas
Hopman Cup RR (2019)
BJK Cup Recorde: 10–4 (71,4%)
Última atualização em: 21 de abril de 2024[3].

Garbiñe Muguruza Blanco (Guatire, Venezuela, 8 de outubro de 1993) é uma ex-tenista profissional hispano-venezuelana inativa, sendo ex-número 1 do Mundo no Ranking WTA de singulares.[4] Desde que se tornou profissional em 2012, ela ganhou seis títulos de simples, tendo alcançado em 2015 sua primeira final em um torneio de Grand Slam, em Wimbledon, onde perdeu a final para Serena Williams. Depois disso ela venceu o torneio de Roland Garros de 2016, derrotando Serena Williams na final, e o o torneio de Wimbledon de 2017, derrotando Venus Williams na final.

Usou o nome completo até ao Torneio de Wimbledon de 2012. No torneio seguinte, o de Cincinnati, passou a apresentar-se somente como Garbiñe Muguruza. Em 11 de setembro de 2017 ascendeu a número 1 do Mundo no Ranking da WTA de singulares. Muguruza também é bem sucedida em duplas, conquistando cinco títulos, tendo terminando em segundo lugar nas finais do WTA de 2015 e chegando às semifinais do Aberto da França de 2014. Conseguiu esses resultados com sua compatriota, Carla Suárez Navarro.

Disputou o último jogo da carreira em janeiro de 2023, pelo WTA de Lyon. Anunciou a aposentadoria em 20 de abril de 2024.[5]

Vida pessoal[editar | editar código-fonte]

Garbiñe Muguruza nasceu em Caracas, Venezuela, em 8 de outubro de 1993. Ela é filha de uma mãe venezuelana, Scarlet Blanco e um pai espanhol basco, José Antonio Muguruza.[6] Ela tem dois irmãos mais velhos, chamados Asier e Igor, e tem dupla nacionalidade espanhola-venezuelana.[7] Muguruza começou a jogar tênis aos três anos de idade. Depois de se mudar para a Espanha com sua família quando tinha seis anos de idade,[8] Muguruza começou a treinar na Academia de Tênis Bruguera, perto de Barcelona.[9] Em 2023, ela anunciou seu noivado com seu fã Arthur Borges.[10]

Carreira profissional[editar | editar código-fonte]

2012-13: Início da carreira profissional[editar | editar código-fonte]

Depois de se tornar profissional em 2 de março de 2012, Muguruza recebeu um "wild card" para sua primeira aparição nna chave principal do WTA Tour no Miami Open.[11] Lá, ela derrotou a ex-número 2 do mundo, Vera Zvonareva, e a ex-número 10 do mundo, Flavia Pennetta, antes de cair nas oitavas de final para a eventual campeã, Agnieszka Radwańska, em sets diretos.[12] No US Open de 2012, ela se qualificou para a chave principal de um torneio de Grand Slam pela primeira vez, após a desistência de várias jogadoras; ela perdeu em três sets para a décima cabeça de chave Sara Errani na primeira rodada.[13][nota 1]

No Australian Open de 2013, Muguruza chegou à chave principal, após a desistência de várias jogadoras que não disputaram a qualificatória, ela perdeu para Serena Williams em sets diretos na segunda rodada. Em Indian Wells, ela se qualificou para a chave principal onde chegou às oitavas de final, onde caiu para a eventual semifinalista Angelique Kerber. Ela então recebeu um "wild card" para a chave principal do Miami Open mais uma vez, onde igualou o resultado do ano anterior, registrando vitórias sobre Kateřina Siniaková, a 23ª "cabeça de chave" Anastasia Pavlyuchenkova e a nona cabeça de chave Caroline Wozniacki a caminho das oitavas de final, onde perdeu para a quinta cabeça de chave, Li Na.[13][nota 1] Depois de Wimbledon, Muguruza passou por uma cirurgia no tornozelo direito e perdeu o resto da temporada.[14] Ela continuou a treinar batendo bola sentada e fez mais uma cirurgia para corrigir um desvio de cepto.[15] Ela terminou aquele ano como número 63 do mundo em simples e número 153 em duplas.[16]

Defendendo a Espanha[editar | editar código-fonte]

Desde que entrou na WTA, Muguruza consta como espanhola nas chaves dos torneios. A residência de longos anos no país tornou essa opção natural. Contudo, nunca jogou a Fed Cup. Depois que se tornou uma jogadora de ranking consistente, precisava oficializar a escolha para defender um país no torneio de nações e, eventualmente, nos Jogos Olímpicos de Verão. Em vez de resgatar raízes com a Venezuela, preferiu continuar com a Espanha no final de 2014, sendo convocada pelo time nacional no ano seguinte.[17]

Grand Slam finais[editar | editar código-fonte]

Simples: 3 (2 títulos, 1 vice)[editar | editar código-fonte]

Resultado Ano Campeonato Piso Oponente Placar
Vice 2015 Wimbledon Grama Estados Unidos Serena Williams 4-6, 4-6
Campeã 2016 Roland-Garros Saibro Serena Williams 7-5, 6-4
Campeã 2017 Wimbledon Grama Venus Williams 7-5, 6-0

WTA Premier finais[editar | editar código-fonte]

Duplas: 2 (0 títulos)[editar | editar código-fonte]

Posição Ano Campeonato Superfície Parceira Adversária Placar
Vice 2014 Madrid Open Saibro Espanha Carla Suárez Navarro Itália Sara Errani
Itália Roberta Vinci
4–6, 3–6
Vice 2015 Dubai Tennis Championships Duro Espanha Carla Suárez Navarro Hungria Tímea Babos
França Kristina Mladenovic
3–6, 2–6
Vice 2015 Madrid Open Saibro Espanha Carla Suárez Navarro Austrália Casey Dellacqua
Cazaquistão Yaroslava Shvedova
3–6, 7–6(7–4), [5–10]

WTA finais[editar | editar código-fonte]

Simples: 5 (3 títulos, 2 vices)[editar | editar código-fonte]

Legenda (pre/pos 2010)
Grand Slam (1–1)
WTA Tour (0–0)
Tier I / Premier Mandatory & Premier 5 (0–0)
Tier II / Premier (0–0)
Tier III, IV & V / International (1–1)
Resultado N. Data Torneio Piso Oponente Placar
Campeã 1. Janeiro 11, 2014 Hobart International, Hobart, Austrália Duro Chéquia Klára Zakopalová 6–4, 6–0
Vice 1. Março 1, 2014 Brasil Tennis Cup, Florianópolis, Brasil Duro Chéquia Klára Zakopalová 6–4, 5–7, 0–6
Vice 2. Julho 11, 2015 Wimbledon, Londres, Reino Unido Grama Estados Unidos Serena Williams 4–6, 4–6
Campeã 2. Outubro 11, 2015 Pequim, China Duro Timea Bacsinszky 7-5, 6-4
Campeã 3. Junho 4, 2016 Roland-Garros, Paris, França Saibro Serena Williams 7-5, 6-4

Duplas: 8 (4 títulos, 4 vices)[editar | editar código-fonte]

Legenda
Grand Slam (0–0)
WTA Tour (0–0)
Premier Mandatory & Premier 5 (0–3)
Premier (2–1)
International (2–0)
Resultado N. Data Torneio Piso Parceira Oponente Placar
Campeã 1. Janeiro 12, 2013 Hobart International, Hobart, Austrália Duro Espanha María Teresa Torró Flor Hungria Tímea Babos
Luxemburgo Mandy Minella
6–3, 7–6(7–5)
Campeã 2. Abril 27, 2014 Marrakech Grand Prix, Marrakesh, Marrocos Saibro Suíça Romina Oprandi Polónia Katarzyna Piter
Ucrânia Maryna Zanevska
4–6, 6–2, [11–9]
Vice 1. Maio 10, 2014 Madrid Open, Madrid, Espanha Saibro Espanha Carla Suárez Navarro Itália Sara Errani
Itália Roberta Vinci
4–6, 3–6
Campeã 3. Agosto 3, 2014 Bank of the West Classic, Stanford, EUA Duro Espanha Carla Suárez Navarro Polónia Paula Kania
Chéquia Kateřina Siniaková
6–2, 4–6, [10–5]
Vice 2. Setembro 20, 2014 Toray Pan Pacific Open, Toquio, Japão Duro Espanha Carla Suárez Navarro Zimbabwe Cara Black
Índia Sania Mirza
2–6, 5–7
Vice 3. Fevereiro 21, 2015 Dubai Tennis Championships, Dubai, EAU Duro Espanha Carla Suárez Navarro Hungria Tímea Babos
França Kristina Mladenovic
3–6, 2–6
Vice 4. Maio 9, 2015 Mutua Madrid Open, Madrid, Espanha Saibro Espanha Carla Suárez Navarro Austrália Casey Dellacqua
Cazaquistão Yaroslava Shvedova
3–6, 7–6(7–4), [5–10]
Campeã 4. Junho 21, 2015 Aegon Classic, Birmingham, Reino Unido Grama Espanha Carla Suárez Navarro Chéquia Andrea Hlaváčková
Chéquia Lucie Hradecká
6–4, 6–4

Notas

  1. a b Para obter os dados dessa referência, selecione o ano correspondente no site da WTA ou da ITF.

Referências

  1. «Garbiñe Muguruza Women's Singles Titles» (em inglês). ITF. Consultado em 21 de abril de 2024 
  2. «Garbiñe Muguruza Women's Doubles Titles» (em inglês). ITF. Consultado em 21 de abril de 2024 
  3. «Garbiñe Muguruza - Overview» (em inglês). WTA. 21 de abril de 2024. Consultado em 21 de abril de 2024 
  4. «Gargbine Muguruza» (em inglês). WTA. Consultado em 3 de junho de 2014 
  5. «WTA celebrates Garbiñe Muguruza as she retires from professional tennis» (em inglês). wtatennis.com. Cópia arquivada em 20 de abril de 2024 
  6. Echániz, P (11 de dezembro de 2012). «Mi gran sueño es ganar el Open USA» [My great dream is to win the US Open]. Diario Vasco (em Spanish). Consultado em 9 de julho de 2015 
  7. Addley, Esther (9 de julho de 2015). «Wimbledon: Muguruza surprises everyone - even herself - by reaching final» – via The Guardian 
  8. Rada Galindo, Nolan (29 de maio de 2014). «5 datos que debe saber sobre Garbiñe Muguruza» [5 things you should know about Garbiñe Muguruza]. Prodavinci (em Spanish). Consultado em 10 de julho de 2015 
  9. «5 datos que debe saber sobre Garbiñe Muguruza, la caraqueña que eliminó a Serena Williams» (em espanhol). Prodavinci. 29 de maio de 2014 
  10. WTA Staff (26 de maio de 2023). «Muguruza announces engagement to Arthur Borges» (em inglês). WTA. Consultado em 21 de abril de 2024 
  11. Juan José Mateo e Rob Train (26 de março de 2012). «Muguruza's Miami arrival» (em inglês). elpais.com. Consultado em 21 de abril de 2024 
  12. «Radwanska pone fin al sueño de Garbiñe Muguruza en Miami» (em espanhol). deportes.terra.es. 26 de março de 2012. Consultado em 21 de abril de 2024 
  13. a b WTA Staff (21 de abril de 2024). «Garbiñe Muguruza - Matches» (em inglês). WTA. Consultado em 21 de abril de 2024 
  14. Matt Cronin (5 de julho de 2013). «Muguruza undergoes foot surgery, out for season» (em inglês). tennis.com. Consultado em 21 de abril de 2024 
  15. Jake Davies (16 de julho de 2013). «Update on Garbine Muguruza's ankle surgery and breathing problems» (em inglês). Inside-Out Tennis. Consultado em 21 de abril de 2024 
  16. WTA Staff (21 de abril de 2024). «Garbiñe Muguruza - Rankings History» (em inglês). WTA. Consultado em 21 de abril de 2024 
  17. «Muguruza continuará a defender a Espanha». TenisBrasil. 17 de outubro de 2014 

Ligações externas[editar | editar código-fonte]

O Commons possui uma categoria com imagens e outros ficheiros sobre Garbiñe Muguruza