Hino da Flandres
| De Vlaamse Leeuw | |
|---|---|
| Português: O Leão Flamengo | |
 |
|
|
Hino regional da Flandres,  Bélgica
|
|
| Letra | Hippoliet Van Peene, 1847 |
| Composição | Karel Miry |
| Adotado | 1973 |
|
|
|
De Vlaamse Leeuw ('O Leão Flamengo) é o hino regional da Flandres. A letra é da autoria de Hippolyte Jan Van Peenen. A música é de Karel Miry.
Texto original[editar | editar código-fonte]
- Zij zullen hem niet temmen, de fiere Vlaamse Leeuw,
- Al dreigen zij zijn vrijheid met kluisters en geschreeuw.
- Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
- Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.
- Refrão:
-
- Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
- Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.
- De tijd verslindt de steden, geen tronen blijven staan:
- De legerbenden sneven, een volk zal nooit vergaan.
- De vijand trekt te velde, omringd van doodsgevaar.
- Wij lachen met zijn woede, de Vlaamse Leeuw is daar.
- Refrão
- Hij strijdt nu duizend jaren voor vrijheid, land en God;
- En nog zijn zijne krachten in al haar jeugdgenot.
- Als zij hem machteloos denken en tergen met een schop,
- Dan richt hij zich bedreigend en vrees'lijk voor hen op.
- Refrão
- Wee hem, de onbezonnen', die vals en vol verraad,
- De Vlaamse Leeuw komt strelen en trouweloos hem slaat.
- Geen enkle handbeweging die hij uit 't oog verliest:
- En voelt hij zich getroffen, hij stelt zijn maan en briest.
- Refrão
- Het wraaksein is gegeven, hij is hun tergen moe;
- Met vuur in't oog, met woede springt hij den vijand toe.
- Hij scheurt, vernielt, verplettert, bedekt met bloed en slijk
- En zegepralend grijnst hij op's vijands trillend lijk.
- Refrão
Possível tradução[editar | editar código-fonte]
- I. Nunca o domarão, ao feroz Leão da Flandres,
- Ainda que ameacem a sua liberdade com gritos e grilhetas.
- Não o domarão: não enquanto viva um Flamengo,
- Não enquanto o Leão tenha garras, não enquanto tenha dentes.
Refrão:
- Não o domarão: não enquanto viva um Flamengo,
- Não enquanto o Leão tenha garras, não enquanto tenha dentes.
- II. O tempo devora cidades, nenhum trono perdura eternamente,
- Os exércitos são arrastados, mas um povo nunca morre.
- O inimigo marcha contra nós, envolto em perigo mortal,
- Mas nós rimos do seu furor, o Leão da Flandres está connosco.
Refrão
- III. Há mil anos que luta pela liberdade, Pátria e Deus,
- E tem ainda a força da sua primeira juventude.
- Quando o julgam desgastado e o desprezam com um pontapé,
- Ele ergue-se, ameaçador, terrível perante eles.
Refrão
- IV. Pobre do insensato, do traidor e do hipócrita
- Que o queira amansar para o levar a morte indigna.
- Não há movimento que não perceba
- À ofensa, ergue a juba e ruge.
Refrão
- V. O sinal da vingança foi dado; cansado dos importúnios,
- Com o olhar em fogo, salta sobre o inimigo,
- Rasga, destrói, esmaga, cobre de sangue e lama
- E, triunfante, ri sobre o corpo tremente do inimigo.
Refrão
