İstiklâl Marşı

İstiklâl Marşı
Português:  Marcha da Independência
Hino Nacional  Turquia
Letra	Volkan Nassif, ano indisponivel
Composição	Mehmet Akif Ersoy, ano indisponivel
Adotado	1921

İstiklâl Marşı (pt. Marcha da Independência) é o hino nacional da República da Turquia, composto por Mehmet Akif Ersoy, com música de Osman Zeki Üngör. É adotado desde 1921.

Istiklâl Marsi (A Marcha da Independência) é o hino nacional da Turquia, adotado oficialmente em 12 de março de 1921. Um total de 724 poemas foram submetidos a uma competição em escala nacional organizada para a escolha da composição original mais conveniente para esta marcha nacional.

Um poema de 10 estrofes escrito pelo renomado poeta Mehmet Akif Ersoy foi adotado unanimemente pela Assembléia Nacional Magnífica Turca. Vinte e quatro compositores participaram em outra competição organizada para a seleção de uma composição musical que satisfaria, o melhor possível, o hino nacional escolhido. O conselho, que podia somente reunir-se em 1924 devido à guerra turca de independência, adotou a música composta por Ali Rıfat Çağatay. As palavras do hino nacional foram cantadas com esta música até 1930. Depois disso, a música do hino nacional foi substituída por um arranjo escrito por Osman Zeki Üngör, diretor da orquestra sinfônica presidencial, e a letra foi cantada com este acompanhamento musical desde então. Cabe destacar, no entanto, que somente se cantam as primeiras duas estrofes.

É também usado como o hino nacional da República Turca de Chipre do Norte, que foi adotado em 1983 ao abrigo do Artigo II da Constituição do Chipre do Norte.

Letra

Original

Apenas os dois primeiros versos (em negrito) fazem parte oficialmente do hino nacional.

Turco otomano	Turco moderno	Tradução
،قورقما سونمز بو شفقلرده یوزن آل سنجاق ،سونمه‌دن یوردمڭ اوستنده توتن اڭ صوڭ اوجاق .اوبنم ملتمڭ ییلدیزیدر پارلایاجق .اوبنمدر اوبنم ملتمڭدر آنجاق ،چاتما قربان اولایم چهره ڭی ای نازلی هلال ،قهرمان عرقمه بر گول نه بو شدت بو جلال ،سڭا الماز دوكولن قانلرمز صوڭره حلال !حقیدر حقه طاپان ملتمڭ استقلال ،بن ازلدن بریدر حر یاشادم حر یاشارم ،هانگی چیلغین بڭا زنجیر اوره جقمش شاشارم ،كوكره مش سیل كبی‌یم بندمی چیگنر آشارم .ییرتارم طاغلری انگینلره صیغمام طاشارم ،غربڭ آفاقنی صارمشسه چلیك زرهلی دیوار ،بنم ایمان طولی كوكوسم كبی سرحدم وار ،اولوسون قورقما نصل بویله بر ایمانی بوغار .مدنیت دیدیگن تك دیشی قالمش جانوار ،آرقاداش يودمى آلچاقلری اوغراتما صاقین ،سپر ايت كوده ڭی دورسون بو حیاسزجه آقین ،طوغاجقدرسگا وعد ایتدیڭی كونلر حقڭ .كیم بیلیر بلكی یارین بلكی یاریندنده یاقین ،باصدیغڭ یرلری طوپراق دییه رك گچمه طانی ،دوشون آلتنده كی بیڭلرجه كفنسز یاتانی ،سن شهید اوغلیسڭ اینجیتمه یازیقدر آتاڭی .ویرمه دنیالری آلسه ڭده بو جنت وطنی ،كیم بو جنت وطنڭ اوغرینه اولمازكه فدا ،شهدا فیشقیراجق طوپراغی صیقسه ڭ شهدا ،جانی جانانی بوتون واریمی آلسین ده خدا .ایتمه سین تك وطنمدن بنی دنیاده جدا ،روحمڭ سندن الهی شودر آنجاق املی ،دكمه سین معبدمڭ كوكسنه نامحرم الی ،بو اذان لر كه شهادتلری دینڭ اتملی .ابدی یوردمڭ اوستنده بنم ایگلملی ،او زمان وجد ایله بیڭ سجده ایدر وارسه طاشم ،هرجریحه مدن الهی بوشانور قانلی یاشیم ،فیشقیریر روح مجرد گبی یردن نعشیم .او زمان یوكسله رك عرشه ده گر بلكی باشم ،دالقالان سن ده شفقلر كبی ای شانلی هلال ،ولسون آرتق دكولن قانلرمڭ هپسی حلال ،ابديا سڭا یوق عرقمه یوق اضمحلال ،حقیدر حر یاشامش بایراغمڭ حریت .حقیدر حقه طاپان ملتمڭ استقلال	Korkma! Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak, Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak. O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak; O benimdir, o benim milletimindir ancak. Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal! Kahraman ırkıma bir gül; ne bu şiddet, bu celal? Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal… Hakkıdır, Hakk’a tapan milletimin istiklal. Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım, Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım. Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım, Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım. Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar, Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var. Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar, “Medeniyet” dediğin tek dişi kalmış canavar? Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın, Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın. Doğacaktır sana vadettiği günler Hakk’ın, Kim bilir, belki yarın belki yarından da yakın. Bastığın yerleri “toprak” diyerek geçme, tanı, Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı. Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır atanı, Verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı. Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda? Şüheda fışkıracak, toprağı sıksan şüheda. Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüda, Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda. Ruhumun senden İlahî, şudur ancak emeli: Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli. Bu ezanlar, ki şehadetleri dinin temeli, Ebedî, yurdumun üstünde benim inlemeli. O zaman vecdile bin secde eder, varsa taşım, Her cerihamdan, İlahî, boşanıp kanlı yaşım, Fışkırır ruhumücerret gibi yerden naaşım, O zaman yükselerek arşa değer belki başım. Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal! Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal. Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal. Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet; Hakkıdır, Hakk’a tapan milletimin istiklal.	Não tenhas medo! Esta bandeira vermelha ondulando no horizonte não vai desaparecer; Tal como a última lareira da minha pátria não se apagará. Ela representa a estrela da minha nação, que brilhará; É minha, só pertence à minha nação. Ó crescente querido, não te aborreças, posso dar a vida por ti! Sorri à minha gloriosa nação! Porquê essa raiva? Ou pediremos o sangue que foi derramado por ti, A minha nação, que adora o verdadeiro Deus, merece libertação! Eu sempre vivi em liberdade, viverei em liberdade. Nenhum idiota poderá me acorrentar; Sou como uma torrente furiosa que rompe os obstáculos; Que despedaça as montanhas, que não cabe nos campos, que vai transbordar. Então, mesmo se muralhas de ferro cercarem o horizonte a oeste, Tenho fronteiras fortes como a minha fé. És todo-poderosa, não tenhas medo! Como poderia tal fé ser estrangulada. O que chamam "civilização" é apenas um monstro com um dente? Amigo! Não deixes os bastardos entrar no meu país! Protege com o teu corpo, parando esta invasão sem vergonha. Os dias prometidos por Deus surgirão; Quem sabe, talvez amanhã, talvez mais cedo do que amanhã. Não passes apenas pelos lugares, conhece-os! Pensa nos milhares falecidos, sem caixões. És descendente de mártires, não ofendas os teus antepassados​; Não troques esta bela pátria por qualquer coisa. Quem não gostaria de dar a vida por esta bela pátria? Os mártires surgirão se mantiveres esta terra; sim mártires! Que Deus tome a minha vida, os meus entes queridos, tudo o que é meu, O meu único desejo é que Ele não me separe de meu país. A minha alma só espera isso; Não deixa qualquer estranho tocar no meu santuário! Esta chamada aos mártires, que é a base da religião, Deve ecoar para sempre no meu país Então, terei prazer em louvar a Deus se eu puder; As minhas lágrimas sangrentas fluem para longe das minhas feridas, O meu corpo vai surgir como uma alma abstrata; Então, talvez a minha cabeça toque o céu! Agita-te como o horizonte, ó glorioso crescente; Não vou pedir pelo o meu sangue derramado agora! Não há devastação para ti nem jamais para a minha nação. A minha bandeira livre merece a liberdade; A minha nação, que adora o verdadeiro Deus, merece a libertação!

Transcrição fonética

Transcrição AFI das duas primeiras estrofes

[kʰo̞ɾk.mä s̪ø̞n̪.meæz̪ bu ʃä.fäk.ɫ̪äɾ.d̪ä jy.z̪æn̪ äɫ̪ s̪än̪.d͡ʒäk ǀ] [s̪ø̞n̪.me̞.d̪æn̪ juɾ.d̪u.mun̪ ys̪.t̪yn̪.d̪e̞ t̪ʰy.t̪æn̪ æn̪ s̪o̞n̪ o̞.d͡ʒäk ‖] [o̞ bæ.n̪im mil̠.l̠e̞.t̪i.min̪ jɯɫ̪.d̪ɯ.z̪ɯ.d̪ɯɾ ǀ pʰäɾ.ɫ̪ä.jä.d͡ʒäk ǀ] [o̞ bæ.n̪im.d̪iɾ ǀ o̞ bæ.n̪im mil̠.l̠e̞.t̪i.min̪.d̪iɾ än̪.d͡ʒäk ‖] [t͡ʃät̪.mä ǀ kʰuɾ.bän̪ o̞.ɫ̪ä.jɯm ǀ t͡ʃe̞h.ɾe̞.n̪i e̞j n̪äz̪.ɫ̪ɯ hi.läl ‖] [kʰäh.ɾä.män̪ ɯɾ.kɯ.mä biɾ ɟyl̠ʲ ǀ n̪e̞ bu ʃid̪.d̪e̞t̪ ǀ bu d͡ʒe̞.läl ‖] [s̪ä.n̪ä o̞ɫ̪.mäz̪ d̪ø̞.cy.l̠æn̪ kʰän̪.ɫ̪ä.ɾɯ.mɯz̪ s̪o̞n̪.ɾä he̞.läl ‖] [häk.kɯ.d̪ɯɾ ǀ häk.kä t̪ʰä.pän̪ mil̠.l̠e̞.t̪i.min̪ is̪.t̪ic.läl ‖]